Heeft dapper tot het einde geknokt.

Zomaar wat vox populi van mensen toen ze in Trouw lazen dat Sylvain Ephimenco (fietsspecialist met verstand van Franse ANWB-campings) de strijd tegen de dictatoriale covidregimes in Nederland en ver daarbuiten heeft opgegeven en nu, murw gebeukt, als een schaap zijn leven laat coviddicteren met QR-codes en de Hugopleuris:
"Heb staan vloeken op straat, godverdomme. Daarna meteen getwittert dat ik op straat heb staan vloeken."
"Zeg dat het niet waar is (gebroken hartje)".
"Zo ontzettend knap dat '''collega’s''' hier nu al, zo kort na het nieuws, over kunnen praten."
"Eerst mijn vader, nu Sylvain. Dan ga je zoiets toch snel op jezelf betrekken."
"Supererg maar deugen gaat nu echt even voor".
"Loop ik over een Franse camping zie ik een Trouw-lezer op een Koga Miyata voorbijkomen. Komt dichtbij dan."
"Drijfzand van de geest!"
"Gewoon overheen pissen, 't lijk is nog warm."
"Ik ben trouwens ook gek op Disney-films."
"In elk kind woont een te indoctrineren slachtoffer. Juist nu."
"NATIONALE APPLAUSDAG!".
Hartverwarmend dit. Dapper. Krachtig. Kenden we nu maar een Franse spreuk over hoe op je knieën zitten prutsen met een tube solutie terwijl je het peloton de Pyreneeën in ziet verdwijnen geen manier van leven is. Enfin, kaarsjes en gemeenplaatsen galore voor Sylvain Ephimenco (1874 - 2021). 'Contre nous de la tyrannie Covid/L'étendard sanglant covid est levé/aux armes, citoyens/formez vos bataillons/Marchons! Marchons!'