Philip Huff snapt zijn Gooise haatmoeder niet
God wat een treinongeluk van een "essay" weer in de Volkskrant vandaag. De verder niet bijster intelligente of interessante romannetjestyper Philip Huff vraagt zich af waarom de rijke tatta's uit het Gooi op Terry stemmen. Met behulp van de "grote denkers" als Yuval Noah Harari en Daniël Kahnemann (u weet wel, van die grote stapels bij de Bruna op het station, tussen de scheurkalenders en de huisvrouwenlectuur) probeert hij zijn eigen moeder te begrijpen, die nogal lovend was over de vleugelneuker. Portee van het betoog: Gooise mensen zijn stom want ze hebben al het geld van de wereld maar kunnen niet delen met dobbernegers. Ook zijn ze stom omdat ze tegen open grenzen zijn maar wel vijf keer per jaar de wereld rondvliegen. Als ze nou allemaal nou zouden deugen dan zouden ze niet op Terry stemmen, maar gewoon eerlijk hun poetjes delen. Zucht. Het is zoals altijd bij dit soort tuigschrijvers geen poging om dingen te begrijpen, maar om de mensen die hij omschrijft te dwingen tot een uiterst simplistische progressieve moraal. Onder de vlag van een vraag een betoog houden, het blijft een ziekelijke gewoonte. Jammer Huffie, we trappen er niet in. Bovendien snapt hij er niks van: het gaat niet om het geld, het gaat om de cultuur. Huff snapt gewoon echt niet dat juist die progressieve monocultuur van altijd maar het ideaalbeeld van de mensheid stellen op de verdrukte hoofddoekneger zo slecht valt bij mensen die de economische ruggengraat van het land vromen. De dwingende multiculturalistische moraal van "verbinding" gaat er gewoon niet in, in het Gooi - het geld kunnen ze prima missen, maar dat ze gedwongen gezellig moeten doen met achter de kinderwagen schuifelende kopvodden en opgeschoren tuigmocro's gaat er gewoon niet.
Het hele idee van een "rainbow nation" waarin iedereen blij en solidair is (en dat mag wat kosten) op puur culturele gronden is een illusie en is alleen relevant voor een overgesubsidieerd kliekje beleidsmakers, academici en beroepsslachtoffers. Sterker nog: Gooise mensen hebben totaal geen probleem met dokken voor dingen waar ze geen zin hebben. Onkruid? Tuinman. Lastige kinderen? Remedial teaching, bijles, summer schools in het buitenland en als ze oud genoeg zijn worden ze gewoon met een enorme zak geld en een koophuis over het hek getyfd in Amsterdam (waar ze dan weer domme progressieve dingen gaan doen aan de UvA, maar dat terzijde). Meer dan 50% belasting betalen om geen last te hebben van Andere Mensen doen ze dan ook graag: daarom moet je Gooise mensen ook niet de hele dag krampachtig willen laten verbinden op het culturele vlak. Het progressieve systeembombardement in de Kamer, in de media en op de televisie werkt daarom averechts. Nee, de average tatta wil niet de hele tijd als ie naar de opera gaat een ingelast stuk over vluchtelingen. Nee, men wil niet in elke weekendbijlage interviews met "allochtone rolmodellen" over hun afkomst en waarom hun verhaal de criminaliteit op de binnenlandpagina's van hun stamgenoten een paar bladzijdes eerder zou moeten compenseren. Nee, men wil niet continu geconfronteerd worden met "de andere, onderbelichte kant van de islam".
Men weet in 't Gooi instinctief donders goed dat bepaalde culturen (namelijk, die van de blanke bourgeoisie) wel tot economisch succes en welstand leiden en dat de corrupte culturele patronen van buiten die welvaart bedreigen. Dat schrijft Huff laatdunkend weg als "culturisme", maar helaas is het nu eenmaal zo dat er wel degelijk culturele gronden zijn waarom de witte Nederlandse bourgeoisie een samenleving op kan bouwen met Volvo's en rietgedekte huizen en waarom West-Afrikaanse zonnebrillenverkopers dat niet doen: om dezelfde reden dat Arabieren geen auto's bouwen en Japanners wel. De progressieve monocultuur van de Huffjes die dit verschil moord vindt en zoveel mogelijk probeert uit te bannen door het culturele kompas op de grootste gemene deler te zetten (de exotische, geïmporteerde mohammedaanse onderklassecultuur) wekt instinctief weerstand op bij de witte bourgeoisie. Binnen de UvA-achtige denkers van het land is het stellen van de vraag over de auto's, de Arabieren en de Japanners een dusdanige intellectuele doodzonde dat het maar wordt afgedaan met een korte verwijzing naar een of andere studeerkamergeleerde (in dit geval de nieuwe darling, Harari, maar daar kun je net zo goed Chomsky of wat van de Frankfurter Schule invullen) die in zijn kamertje bedacht heeft dat de westerse cultuur slecht is en dat een vaag idee van multiculturalisme heus veel beter is. Jammer genoeg voor de Huffjes trappen de mensen buiten de progressieve cultus niet in deze intellectualistische sofistiek: die leven gewoon in een cultuur, in plaats van dat ze uit een soort modieuze geborneerdheid verklaren dat ze "boven" de foute thuiscultuur staan. Kortom, de moeders van de Philipjes stemmen inderdaad Terry (en vroeger de Bolk) uit angst om de basis van hun welvaart, de cultuur van de bourgeoisie, te verliezen. Dat is maar goed ook: stel je voor dat ineens alle gewone witte mensen in Nederland er de huwelijkse trouw van de Antilliaan op gingen nahouden, de Somalische werklust zou cultiveren of het Marokkaanse subsidienepotisme zou nastreven. Het land zou in het honderd lopen.
Kortom, de culturele strijd om gender en cultuur, aangewakkerd door een progressieve kliek post-puberale bourgeoiskindertjes is niets anders dan een soort ongelijke Oedipale afrekening met pappie en mammie. Verdrietig zeg, zo'n thuissituatie. Jammer dat Flippie Huff zo'n culturele oorlog moet voeren tegen zijn moeder en haar tennisvriendinnen. Gelukkig heeft dit pseudofreudiaanse gefriemel wel degelijk effect op de verhoudingen in het land: door de drammerij van het urbane moderne links schuiven de gewone mensen met een baan in de provincie steeds verder op naar rechts. 37 zetels en een beetje voor links, een prachtig resultaat van 40 jaar dwangmatige verbinding met het kleedjesvolk. Eigenlijk zou de progressieve kliek in de Azijnbode eens wat meer durven loslaten, om te voorkomen dat de conservatieve reactie op het progressieve fanatisme verder doorzet. Gewoon niet meer de hele dag drammen over gender en inclusiviteit en diversiteit zou het beste zijn wat progressief links kan doen: de rijke tatta's betalen toch wel netjes hun belasting, ze hoeven alleen niet de hele dag overtuigd te worden van hun foute witheid. Misschien dat het dan toch weer eens een keer gezellig wordt in huize Huff.