ChatGPT doet natuurlijk wat wenkbrauwen fronsen, maar als het er op aan komt kunnen we niet anders dan enkele belangrijke zorgen van de artificiële drukpers delen:

Een van de grootste redenen hiervoor is de concentratie van macht en invloed bij enkele mediabedrijven. Deze bedrijven beheersen de meerderheid van de kranten, tv-stations en andere mediaplatformen, waardoor ze de dienst uitmaken wat er wordt verspreid. Hierdoor wordt de diversiteit van meningen en perspectieven beperkt.

Daarnaast speelt de commerciële druk een belangrijke rol. Mediabedrijven willen zo veel mogelijk kijkers trekken en richten zich daarom op het aanbieden van populariteit en entertainment. Hierdoor is er weinig ruimte voor minder populaire, maar wel belangrijke onderwerpen. Dit leidt tot een overschot aan sensatiegericht nieuws en weinig pluriformiteit in de media.

Ook politieke correctheid speelt een rol in het gebrek aan pluriformiteit. Veel journalisten en mediabedrijven zijn bang om controversiële of politiek incorrecte standpunten te verkondigen, uit angst om beschuldigd te worden van discriminatie of het schenden van de rechten van minderheden. Hierdoor blijven bepaalde meningen en perspectieven onvertegenwoordigd in de media, waardoor het publiek beperkt wordt in de kennis die ze kunnen opdoen en de verscheidenheid aan meningen die ze kunnen waarderen.

Het gebrek aan pluriformiteit heeft niet alleen gevolgen voor het publiek, maar ook voor de samenleving als geheel. Wanneer er slechts een beperkt aantal perspectieven en meningen worden verkondigd, kan dit leiden tot een gebrek aan begrip en respect tussen verschillende groepen. Bovendien belemmert het de mogelijkheid van het publiek om kritisch te denken en hun eigen meningen en beslissingen te vormen.

Om het gebrek aan pluriformiteit aan te pakken, is het belangrijk om meer diversiteit in de eigendomsstructuur van mediabedrijven te bevorderen. Dit zal helpen om meer verschillende meningen en perspectieven in de media te verkrijgen.

(Bewijsscreenshot ChatGPT)

NoG nOoIt Zo LaAg!1!!

Ah, de jaarlijkse persvrijheidslijst. Fijn zelfbevlekkingsmomentje voor het vaderlandse journaille, waarin ze het weer eens lekker over zichzelf mogen hebben. De enige dag in het jaar, ook, waarop politici het vermeende leed van de pers wel eventjes op hun schouders willen nemen want oh oh oh wat is het toch erg gesteld met de persvrijheid in Dit Land. En dan de rest van het jaar weer lekker rapporten geheim houden, Wobverzoeken zwart verven en een magneet langs het kortetermijngeheugen met actieve herinneringen halen. Is het nou werkelijk zo beroerd met die persvrijheid in Nederland, en denken een stel Frambozen dat te kunnen beoordelen? Het juryrapport begint met Peter de Vries, maar die werd helemaal niet omver geschoten vanwege zijn journalistieke pet, die droeg er op dat moment eentje als 'adviseur van een kroongetuige'. 

Als je de ANP'tjes leest over het rapport, lijkt het alsof de persvrijheid in Nederland vooral lijdt onder incidenten (molotovs in Groningen, een fakenews-sticker op een NOS-jas tijdens een boerenprotest, agressieve media-bejegening bij coronademo's). Maar de lijstenmakers merken óók fijntjes op dat de meeste (gedrukte) media in handen zijn van slechts twee stinkend rijke Vlaamse mediafamilies, wat weer een directe oorzaak is van kritische onvrede bij mensen die zich níet herkennen in het morele sausje waar die kranten mee gedrukt worden. En op de treurbuis is bijna alles linksleunende eenheidsworst met staatssubsidie, met een vleugje RTL, dat op zijn beurt weer door de commerciële bekrompenheid van woke & brand safety geplaagd wordt.

MSM willen kartelchampagne schenken met de nieuwe coalitie

Kijk nou wie er aan de formatietafel is aangeschoven om de Innige Banden tussen Macht en Media aan te halen: de Media! Ja, leer ons ze kennen. In een brief aan Mariëtte Hamer schrijven de corporate topmannetjes dat Google en Facebook niet lief zijn voor hun verdienmodel en daarom vragen ze min of meer of ze nóg meer een kartel mogen vormen. Allemaal uit naam van dE pLuRiFoRmItEit hè, want het is helemaal niet zo dat alle artikelen van AD.nl ook op DeStentor.nl en DeGelderlander.nl en BNDeStem.nl worden gezet, of dat de NPO steeds meer een soort RTL is geworden waar Talpa en DPG ieder een stukje van gekocht hebben voor in hun gezamenlijke Mediahuis, waar de vlaggen van Vlaams-België en Brussel/EU naast de Nederlandse  handelsgeest wapperen, plus die van D66 en de PvdA. Die mediakliek klit samen en is volop bezig aan éigen profielen- en advertentietechniek om al hun gebruikers over alle platforms heel pluriform te volgen voor betere aanbiedingen en abonnementen en om dat tot een succes te maken willen ze graag dat de nieuwe coalitie even Big Tech breekt, zodat de corporate MSM hen kunnen vervangen door een eigen kartel. Terwijl iedereen weet dat een kartel voor clowns is. Je moet meteen inzetten op WERELDHEERSCHAPPIJ.

Zo wij hebben nog een kater van gisteren dus we gaan eerst ff zeiken voordat we aan het bier gaan

Dankzij de digitale vooruitgang heeft iedereen de aandachtsspanne van precies hoe lang het duurt om een notificatie te lezen en dat is jammer want het verhaal van winstbejagende houtrot, moraliserende marketingmaffia en zelfverrijking van de zilverruggen bovenop de apenrots achter zo'n notificatie met luie klikbeet die voor tien cent per woord door een inktkoelie van Persgroep of Mediahuis is getikgeit, is belangwekkend leesvoer over de deplorabele staat van de pluriforme vaderlandse vervlaamsde pers. Niet dat we zelf ongevoelig zijn voor prikkeltriggers waardoor je automatisch stukkies tekst die in gebonden vorm prima GS-topics zouden kunnen zijn, in ijle lucht gaat draadratelen op een gratis wegwerpplatform als twitter.com. Gelukkig is Ronaldo beheerster in het collecteren van zijn gedachten naar de plek waar ze horen: een topic op GS over de verziekte inktlegmachine van Christian van Thillo, de oudmediale Mark Zuckerberg van België, waarin vooral de extreem ongemakkelijke off-brand foto van AD-hoofdredacteur Hans Nijenhuis eigenlijk het hele verhaal al vertelt.

Onder je voeten wordt de democratie ondergraven, enerzijds door de hondscorrupte, antidemocratische ideologische schaalvergroters te Brussel en anderzijds door de Rutte Doctrine en aanverwant Nieuw Leiderschap, waarin dagelijks de meest grove misstanden en schendingen worden gepleegd die achteraf worden opgerakeld in een reconstructie, maar waar Mark en Zijn Mensen vervolgens fluitend mee verder gaan. En hoewel het graafwerk van enkele individuele journalisten nog prijzenswaardig principewerk is, heeft het weinig meer met liefdewerk oud papier te maken, maar des te meer met klauwen naar de laatste houvast van een beetje tegenmacht. Want de media, die zijn net zo verrot als het landsbestuur: het is een amalgaam van gelijkgeschakelde, door gesubsidieerde grootbedrijven opgekochte drones van de EU, ngo's en een modieuze huilmeisjesmoraal die schuurt tegen halfmarxistisch woke-links of al volledig met die ideologische breinrot is besmet. We glijden van een sociaal-liberale samenleving naar een situatie van collectief individueel vruchtgebruik van de publieke buitenruimte, waarin de kaders van het toelaatbare worden bepaald door je huidskleur, gender en als "diversiteit" vermomde regressieve religies en ideologieën waar Big Tech, multinationals, Ben & Jerry's en de lauwe betutteldiarree die aan hun baanzekerheid en bonusbeleid geketende mediabaasjes bij op de bandwagon clownskar gesprongen zijn.

Maar hee sorry voor de oeverloos orerende onderbreking van uw avondprogramma, u kwam hier alleen voor een biertje en een muziekje, want de terrassen zijn dicht omdat de media al lang niet meer in staat zijn om corrupte leugenpremiers uit hun pluche te kanonneren of serieelfalende narcismevarianten uit de samenleving te vaccineren. Er moet geld verdiend worden, 10 cent per woord at a time en zolang Marcel Gelauff deze angstcultuur in stand houdt bij de Staatsomroep, zal het nog lang duren voordat die tiencentperwoordtikkers een sidneysmeetsje doen en openlijk in opstand komen tegen de hand die hen voedt. Want het mediakartel maakt je gewoon brodeloos als je het waagt. Of je ons nou leuk vindt of niet: een onafhankelijkheid zoals die van GeenStijl is extreem zeldzaam en het is godverdomme ook niet weinig hard werken, zo met je kop tegen de schrale culturele wind van de tijdsgeest in. Enfin. Genoeg over u. Wij wensen ons proost.

Een j’accuserende opinie-longread over het Nederlandse medialandschap, met permissie overgenomen van Daardan.nl.

Ik heb ruim 15 jaar in de journalistiek gewerkt. Voor internet, bladen, kranten en televisie. Een aantal jaar geleden ben ik eruit gestapt, omdat het in de Nederlandse journalistiek veel te vaak niet meer gaat om waarheidsvinding, goed onderzoek doen en de burgers zo objectief mogelijk informeren. Journalistiek is politiek geworden. Heeft kant gekozen en vertoont daarin zelfs activistische trekjes. Een inkijkje.

DPG Media heeft het Nederlandse perslandschap opgekocht
In Nederland zijn de afgelopen 15 jaar alle grote Nederlandse uitgeverijen – Wegener, PCM en Sanoma – overgenomen door de Belgische De Pers Groep (DPG Media). Het gevolg is dat kranten als het Algemeen Dagblad, het Parool, Volkskrant, Trouw, Brabants Dagblad, De Stem, Tubantia, Eindhovens Dagblad, Zeeuwse Courant, De Stentor en de Gelderlander allemaal onder één baas vallen. Maar dat is niet alles. Ook Nu.nl, Libelle, Viva, Magriet, Q Music, Independer, Tina, Schoolbank, Story, Veronica, Donald Duck en tientallen andere tijdschriften en websites zijn allemaal eigendom van DPG Media. Verder heeft DPG ook in België de grootste kranten (De Morgen en Het Laatste Nieuws) in beheer en heeft sinds kort ook in Denemarken een aantal kranten overgenomen. Hierdoor bereikt DPG Media elke dag maar liefst 80% van de Vlamingen en Nederlanders en een groot deel van de Denen.

DPG Media, wie of wat zijn dat? De Persgroep begon dertig jaar geleden als Vlaamse uitgeverij van dag- en weekbladen. Eigenaar is de familie Van Thillo. Christiaan van Thillo heeft het familiebedrijf uitgebouwd tot een grote multimediale organisatie. Van Thillo’s De Persgroep is de mediazuil geweest van de Vlaamse Liberalen. Hij steunde dan ook de drie Paarse kabinetten onder leiding van de links-liberale premier Guy Verhofstadt. Volgens zijn eigen werknemers heeft Van Thillo zich de afgelopen 30 jaar nauwgezet bemoeit met de redactionele koers van ‘zijn’ kranten en stuurde ook regelmatig emails rond met op- en aanmerkingen op artikelen en foto’s. Hij respecteert de redactiestatuten niet en noemt zichzelf een ‘vriendelijke dictator’.

De Britse onderzoeksjournalist Nick Davies beschrijft ‘de Methode Van Thillo‘ in Flat Earth News (leestip! - GS): “Het dictaat van de kiosk vervangt de vertrouwensrelatie tussen de krant en zijn abonnee. Voor kwaliteit, diepgang of onderzoek is geen geld meer. Journalisten worden een doorgeefluik voor emoties, roddels, reclame en propaganda van voorlichters, adverteerders, politici en de eigen uitgever. Dat zijn kranten beter ‘naar de lezer luisteren’, zoals Van Thillo beweert, is schijn. Onderzoek wijst uit dat diezelfde lezers minder vertrouwen in de geschreven pers hebben dan ooit tevoren. Een belangrijk criterium voor kwaliteitsmedia is dat ze berichten over alle politieke niveaus, van gemeenteraad tot wereldpolitiek. Er wordt niet meer bericht over niveaus als de EU of de Navo. Buitenlandse correspondenten worden ontslagen, voor onderzoeksjournalistiek is geen ruimte en zelfs op de berichtgeving over de binnenlandse politiek wordt beknibbeld. De weinige overgebleven journalisten schrijven kleurloze kopij die om wille van de “synergie” moet kunnen worden gebruikt of herkauwd in andere media.”

Bepaalde onderwerpen/invalshoeken liggen op redacties erg gevoelig
Ik - en met mij vele collega’s - hebben dit proces aan den lijve ondervonden. Er is een bepaalde wind gaan waaien. Wie mee waait zit goed, wie er tegenin gaat, moet alle zeilen bijzetten en heel sterk in zijn of haar schoenen staan. Het moet allemaal snel, zo kort mogelijk en oppervlakkig. Tijd is er nooit. Het moet ook allemaal deugen. Onderzoek doen, waarheidsvinding, doorvragen en kritisch zijn is naar de achtergrond verdrongen. Vaardigheden die een goede journalist maken, hangen nu als een zwaard van Damocles boven zijn of haar hoofd. Bepaalde onderwerpen zijn immers uitermate gevoelig geworden. Die belichten, is vragen om problemen. Vooral als de boodschap anders uit kan vallen dan de huidige consensus. Klimaat, CO2, immigratie, Islam, Wilders, Baudet,  EU, groene stoom, schone dieselauto’s, kernenergie, windmolens, van het gas af, Zwarte Piet, Corona, Trump en nu George Floyd liggen al snel onder een verstikkend vergrootglas. Vaak opgedrongen door de eigen redactie en/of versterkt door de buitenwacht in de vorm van scheldpartijen, intimidatie, bedreigingen en geweld.