Vulgraad van welvaartsproducten biedt sombere weersvoorspelling voor de winter

Zwarte Piet mag dan uit Volendam zijn afgevoerd (“Nee ik ben geen Zwarte Piet ik vierde ooit nieuwjaar in het verkeerde café”), het feestdagenseizoen kampt bepaald niet met fysieke tekorten aan voorraad voor heerlijke avondjes. De nationale pietenpakhuizen puilen uit met producten voor in de schoen, aan de schouw of onder de boom: kleding en electronica ligt zodanig hoog opgestapeld dat er in het Financieel Dagblad om hulptroepen wordt gevraagd: consumenten moeten helemaal Koerhuis gaan en meer kopen kopen kopen. Maar dat doen mensen niet, want het zijn economisch onzekere tijden en dan houdt men de letterlijke hand op de spreekwoordelijke knip. De kindjes krijgen niks dit jaar, want papa moet het huis warm houden en Samantha moet haar genotselectronica kunnen opladen. Zo de gebrekkige vulgraad van mondkapjes in Vianen tijdens de pandemie een reden tot gezondheidszorg was, zo is de overvolle pakhuissituatie voor consumptiegoederen een reden voor recessiezorg. Want alles wordt steeds met kleine beetjes heel veel duurder en het kantelpunt van kopen is bereikt. Kinderen die vragen, konden wel eens worden overgeslagen dit jaar. HEB JE NOU JE ZIN, AIRFRYER?