De Raad van State deed zojuist uitspraak in de zaak van Stichting Meer Democratie versus minister Kafka Orwellogren, over het recht op een referendum over de afschaffing van de Wet raadgevend referendum. Uitspraak:

Daar heb je dus helemaal niks aan. Huize Donner stond vooraan om het raadgevend referendum af te zeiken & tot gevaarlijk burgergedrag te bestempelen, maar op het moment dat ze er een raadstatelijke uitspraak over moeten doen (dus zónder hun persoonlijke mening), houden ze hun klep en leggen ze het terug bij de Kamer. Wij weten wel waarom: omdat er een coalitiemeerderheid is die het raadgevend referendum stilletjes kan laten sterven, dus als Boze Ome Donner gewoon z'n laffe waffel houdt, verdwijnt die wet vanzelf. Niet geheel toevallig (zeg maar: helemaal niet toevallig) duikt de behandeling van die intrekkingswet voor de Wet raadgevend referendum ook ineens op in de Kamerplanning. In de week van 13 - 15 februari wordt een aan de burgers gegund democratisch recht weer uit ons democratische bestel geamputeerd. Dit land komt echt ernstig democratische donoren te kort nu D66 helemaal Dr. Doom is gegaan.

We vonden een perkament, verstuurd per flessenpost en verzonden vanaf de Renaissancevloot, waarop in ganzenveer door Thierry Baudet (19)84 vragen aan DDR66-minister Ollongren zijn geschreven, om haar te bevragen over de EU-plannen rond nepnieuws.*

Vorige week dook een oude website op waarop een EU-bureautje "nepnieuws" verzamelde. Onder andere GeenStijl, TPO en zelfs De Gelderlander stonden daar aangemerkt als overtreders. Zonder factcheck, zonder wederhoor, zomaar door het slijk gehaald met onze goede naam. Omdat er kritisch bericht werd over Oekraïne. Als dat een voorbode is van de EU crackdown op "fake news", komt 1984 sneller dichterbij dan je denkt. Eerder nog dan de meeste media (die kennelijk nog niet beseffen dat door de EU voorgenomen "mediakeurmerken" en social media-"waarborgen" onherroepelijk gepaard zullen gaan met censuur en inperking van de vrijheid van meningsuiting, ook die van hen), neemt Forum voor Democratie het voortouw om een prioriteit te maken van de bevraging van onze politieke bestuurders. 

Maar liefst (19)84 vragen heeft Forum opgesteld voor Kafka Orwellogren, om eens te peilen wat de minister (die ondanks herhaaldelijke verzoeken nog niet één feitelijk voorbeeld van "nepnieuws" heeft kunnen of willen laten zien) allemaal van plan is met het internet en de vrijheid van meningsuiting.

Sommige vragen gaan over die ernstig gemankeerde database, "EU vs Disinfo", andere vragen over de definities van nepnieuws. Er zitten vragen bij over  waarom een vriendin van de minister de EU task force mag leiden, en hoe dat is besloten, of ze daarvoor wordt betaald en zo ja, hoeveel en door wie. En sommige vragen zijn gewoon om te trollen, want dat mag in een vrije democratie. Maar het belangrijkste is dat het allemaal vragen zijn die gesteld en - vooral - beantwoord moeten worden, voordat we onszelf als makke schapen naar de slachtbanken van de censuur laten voeren, waar het vrije woord een stalen pin tussen de ogen krijgt geschoten door ongekozen technocraten die het internet niet snappen, die in verwarring verkeren over hun vermeende monopolie op "de waarheid" en die eigenlijk vooral uw vrijelijk gespuide kritische mening willen smoren. Want dat willen ze. En dat gaan wij niet laten gebeuren.

*Om verwarring en keurmerken brandmerken te voorkomen: de openingszin van dit topic is voornamelijk satirisch nepnieuws. De vragen zaten gewoon in een .docje als attachment in e-mailtje van Thierry. Duh.

Vraag 1:
Heeft de Minister kennis genomen van de online te raadplegen database EU vs Disinfo (euvsdisinfo.eu) van de, door de EU opgerichte, European External Action Service East StratCom Task Force, met artikelen beoordeeld op het verspreiden van nepnieuws?

Vraag 2:
Zo ja, welke artikelen op EU vs Disinfo heeft de Minister bestudeerd?

Vraag 3:
Hoeveel van die artikelen zou de Minister zelf als nepnieuws kwalificeren?

Vraag 4:
Hoeveel van die artikelen zou de Minister zelf niét als nepnieuws kwalificeren?

Vraag 5:
Kan de Minister een overzicht geven van de huidige leden van de East StratCom Task Force? Zo nee, waarom niet?

Vraag 6:
Kan de Minister inzicht geven in de wijze waarop leden van de East StratCom Task Force geselecteerd worden? Zo nee, waarom niet?

Vraag 7:
Kan de Minister inzicht geven in wijze waarop Madeleine de Cock-Buning (tevens voorzitter van het Nederlandse Commissariaat van de Media) haar positie als voorzitter van de East StratCom Task Force heeft verworven? Zo nee, waarom niet?

Vraag 8:
Is er bij de eventuele voordrachts- sollicitatie- en benoemingsprocedure van Madeleine de Cock-Buning bemoeienis geweest van de Nederlandse overheid? Zo ja, in welke vorm?

Vraag 9:
Wat is de vergoeding die Madeleine Cock-Buning voor haar werkzaamheden zal ontvangen? Waar wordt dit uit betaald?

Vraag 10:
Gezien de politieke gevoeligheid van haar werkzaamheden is het niet irrelevant of Madeleine de Cock-Buning ook een partij-achtergrond of partij-lidmaatschap heeft. Kan de minister daar inzage in geven? Zo nee, waarom niet?

Vanmiddag werd in uw Europarlement bepaald dat Russische trollen op internet 'een wapen' zijn. Dat ging Esther de Lange niet ver genoeg - die wil, met een quote van Hannah Ahrendt in de hand, dat de EU uw online anonimiteit gaat opheffen en verbieden.

Het is 17 januari van het Jaar des Timmerfrans 2023. Jan de Vries uit IJsselstein kijkt onder de douche naar het Ochtendbulletin op Staatsomroep 1 op de 8K HDR Hologram Projector in zijn douchecabine, waarop alle Staatsjournaals automatisch afgespeeld worden. Bij de dagelijkse samenvatting van nieuwe EU Richtlijnen die deze week ingevoerd gaan worden, maakt hij zich kwaad over Richtlijn C.16/H6264.31/8F, die het per de eerstvolgende maandag verbiedt om Nieuwswebsites die niet beschikken over het EU Nepnieuwskeurmerk te delen op Gesocialiseerde Media. Schending van deze maatregel is op straffe van een week internetverbod, uiteraard met uitzondering van door de werkgever opgelegde online arbeidstaken, en de verplichte, door EU Media-attaché Hans Laroes samengestelde NOS Staatsjournaals.

'Wel potverdriedubbeltjes', denkt Jan de Vries uit IJsselstein. 'Enkele weken eerder was de laatste mediacategorie waarop vrije satire nog bestond, Weblogs, al verboden en offline gehaald na te veel overtredingen van de Ollongren Internetprotocollen, en nu dit weer!' Hij wil eigenlijk inloggen op zijn Facebookpagina, de grootste van de slechts twee Gesocialiseerde Media die nog vrij toegankelijk zijn, om er eens goed zijn beklag over te doen. Eén van zijn favoriete Nieuwswebsites, NRC Canardcourant, heeft namelijk nog altijd niet zo'n Nepnieuwskeurmerk vanwege een recent akkefietje rond Genderdenigrerend Naakt - een overtreding die zwaar gehandhaafd wordt. Terwijl het verder zo'n keurige cryptocourant is! Onbegrijpelijk vindt Jan het, als stiekeme liefhebber van samenlevingssatire, dat hij straks de columns van Joshua Livestro en Clarice Gargard of de Rijncruiserecensies van Peter Vandermeersch niet meer kan lezen in de avondkrant (waar Lamyae Aharouay in 2020 hoofdredactrice is geworden op basis van de 'Ongelijke Kansen, Gelijke Uitkomst'-Richtlijn).

Jan droogt zich af, loopt naar zijn laptop en opent zijn browser. 'Ik zal ze voorwaar wel eens vertellen wat ik hier van denk!', mompelt hij naar niemand in het bijzonder. Op het moment dat hij Facebook aantikt op zijn homescreen, licht de bioscanner naast zijn toetsenbord op. In beeld verschijnt de melding 'Laatste inlog meer dan 12 uur geleden. U moet opnieuw aanmelden om toegang tot het EU Internet' te krijgen. Jan zucht, vervloekt zichzelf dat hij al zo lang offline is en legt zijn ringvinger op de scanner. Een snelle prik, een druppel bloed en een paar seconden later is zijn anonimiteit gecontroleerd. 'Jan de Vries, hou u aan de Fatsoensmores (versie 17.8beta) voordat u iets publiceert!' waarschuwt het popupscherm, naast een foto van Mark Zuckerberg, Eurocommissaris voor Digitale Rechten. Jan de Vries uit IJsselstein heeft zich dan al lang bedacht over de verwensing die onder de douche in zijn onderbuik opborrelde.

'Had ik in 2018 maar opgelet, en niet zo schaapachtig gegrinnikt, toen CDA MEP Esther de Lange bij een debat over nepnieuws in het Europees Parlement aan de voorzitter vroeg wat de Europese Commissie van plan was te gaan doen om een einde te maken aan anonimiteit op internet', denkt hij. Hij vouwt zijn laptop dicht, sabbelt op zijn ringvinger en verwenst uit arren moede dan maar zichzelf. 'LUL!'