Leeglopen als een fietsband

Sure wij vullen ook komkommergaten met die gekke koers maar MON DIEU wat is dat wielrennen toch eigenlijk een lang tragisch lint van levenslustloze babyboomerstragiek. Alleen geschikt voor mensen die in 1986 een keer moesten lachen om een anekdote van Youp van 't Hek die als kind bij zijn ruziënde ouders achter in de Eend op de Périférique in de vakantiefile des doods stond. Moet je voor de gein eens dat NPO commentaar aanzetten, waar zo'n mislukte nieuwslezer alleen maar zevert over hoe ver Parijs nog is en hoeveel "colletjes" daar nog voor bedwongen moeten worden. En dat dan opgeluisterd door beelden van fietsende latexpakjes die voor het lekenoog in een mutje op elkaar zitten, tengere mannetjes die vol drugs worden gepompt om de palliatieve fase van voltooide levens als Bert Wagendorp tóch weer een zomertje te rekken. Gelukkkig leggen die gekke Fransen, haha wat zijn ze leuk, altijd wel ergens een stapel rieken in een weiland in de vorm van een fiets, of ze naaien beddengoed aan elkaar om er een wielertricot van te maken, en dat kan de helicopter dan goed filmen om te versnijden met archiefbeelden van bergtoppen en hee, een kasteeltje. En daar kunnen die zevenhonderd ingevlogen NPO'ers dan aan een stamtafel naast een schapenweide nog uuuuurenlang over door zeveren in hun eigen avondetappe, waar de doping drank is maar niemand over de doping lult. Man man man wat is dat wielrennen toch een gewoontegebeurtenis voor lijkbleke thuisblijvers die bij iedere schijn van zonnestraal hun gordijnen dicht trekken en zich volledig moeten verlaten op andermans dopingpomp om nog wat levenslust te kunnen veinzen. ENFIN. Parijs is niet ver meer. Ff snel een piemel op de weg tekenen om de NOS nog één LuDiEk RePoOtJe te gunnen. AU REVOIR!