"I speak to you today as a victim of one of the biggest medical scandals in the history of the United States"

Tribunalen Hoorzittingen over transgender-"""zorg""", die gaan we in Nederland ook ooit krijgen. Wereldwijd wordt de "Dutch Protocol" gebruikt voor "gender-affirming care" en daar deugt weinig van, zoals de juridische context onderaan dit topic schetst. In Amerika lopen ze verder voorop in deze experimentele medische nachtmerrie en daar is het modeverschijnsel inmiddels onderwerp van hoorzittingen, maar ook de juridische term letselschade raakt in zwang. Dat komt door de verhalen van jonge vrouwen zoals Chloe Cole, die vorige week tijdens een congressional hearing vertelde hoe haar ouders de letterlijke keus kregen voorgelegd tussen een dode dochter, of een levende transgender zoon. Terwijl alles waar ze onder leed, haar puberteit was. Nu is ze hormonaal half man, heeft ze geen borsten meer maar wel lekkende tepels, een adamsappel plus rug- en spierpijn van de medicatie, en ziet ze "een monster" wanneer ze in de spiegel kijkt. 

In Nederland zijn er ook zulke meisjes en jonge vrouwen, zoals Jaylinn, die spijt hebben dat ze voor vrouwen-versnijdende praatjes voor de vaak gevallen zijn, en zich genderdysforie hebben laten aanpraten. Hier lopen we achter qua hoorzittingen, maar denken ze nog in "toekomstvisies transgenderzorg", die worden geschreven door D66-"kwartiermakers" als Michiel Verkoulen voor D66-ministers als Ernst Kuipers, die vervolgens als wederdienst de transgenderkliniek medische experimenteerfirma komt bezoeken. [Knip&plak Spartacus:] "We zullen nooit ontkennen dat genderdysforie bestaat, van alle tijden is en dat een vorm van transitie voor sommigen inderdaad de optimale route is." Maar als je hierboven Chloe Cole hoort en hieronder het rammelende juridische raamwerk van deze vorm van """zorg""" leest (en weet dat landen als Zweden, Engeland, Frankrijk, Denemarken en Noorwegen hun beleid en protocollen beginnen aan te scherpen), vraag je je af hoe het in de hemelsnaam van Hippocrates is toegestaan dat minderjarigen op hormonenkuren worden gezet en richting een fysieke versnijdenis worden "geholpen":

Het is nog steeds #PrideMonth. Dus hup hoomoos, boe medische verbouwingsbedrijven

Engeland kan nog zo politiek correct lijken, ze hebben wel vrijdenkers als Douglas Murray en vrijsprekers als Andrew Doyle, die op intelligent-kritische platforms als GeenStijl The Spectator en GBNews zowel de tranentrekkende ideologie achter transactivisme, als de modieuze medische experimenten op jongeren (en daaruit voortvloeiende genitale verminkingen - NSFW) tegen het licht van de rede houden. Wij moeten het helaas doen met de aluminium nieuwsdesk van ON! en hun 'Wij weten alles al want hij doorzien de agenda"-denkfoutlogica. Maar op inhoud: Doyle castreert hierboven op chirurgische wijze de kinderverziekende waanzin van "genderdysforie" en puberteitsblokkers, een doodziek verdienmodel (met, zoals alhier geduid, Nederlandse wortels), dat in ieder geval in Engeland steeds beter wordt doorzien en daarom wordt afgeschaald. Gelukkig maar, want hoewel Spartacus het op dit huisroze weblog graag en terecht met begrip en invoelendheid mag opschrijven vanuit het perspectief van mentaal dwaalsporende jongeren: de activisten, politici, "kwartierkamers" én artsen die gezonde lichaamsdelen amputeren bij geestelijk onvolwassen en/of mentaal ontregelde jonge mensen kun je niet hard genoeg verantwoordelijkheid houden voor hun Mengele-praktijken. Terwijl bijna alle "genderdysforie" bij jongeren uiteindelijk doodnormale homoseksualiteit blijkt, die wordt kapotgemaakt door geestverziekende medicatie en verminkende medische ingrepen. Het is waanzin en we zouden niet moeten wachten met ingrijpen tot een leger gezombificeerde spijtoptanten snikkend hun leed in littekens etaleert. Want achteraf triomfantelijk "we zeiden het toch" roepen is leuk hoor, maar niet als kinderen voor het leven versneden zijn uit naam van een besmettelijke ideologische hype. Blokkeer de puberblokkers!