De treurige worsteling met het doven van het licht

Pijnlijke beelden van verval. Alsof je een marmeren standbeeld voor je ogen in zand ziet veranderen, en ineen ziet zijgen. Maxim Hartman (60, vandaag, feli opa), televisie-icoon van de VPRO toen de VPRO nog de VPRO was, die op de buizenradio voor boomers zijn flacide fatsoenlul op tafel legt tegen een nog oudere man (171) die het wel voor elkaar krijgt om de gemiddelde driebander, voetbalkantinevader en/of voormalige VPRO-kijker geboeid aan het stervende treurbuismedium te kluisteren. Tjonge jonge jonge jongen toch. De angst voor irrelevantie dwingt echt te veel Menschen van weleer op de knieën van het knellende fatsoen. Ja, Maxim is echt heel slim... En zo oprecht ook!