(die we nooit zullen krijgen)

Daar Tweede Kamervoorzitter Vera Bergkamp (D66) afgelopen week getroffen werd door het coronavirus nam ondervoorzitter Martin Bosma (PVV) de honneurs waar. Woensdag mocht hij meteen aan de bak met het debat over de strijd tegen het coronavirus. Een debat dat prompt een uur eerder dan gepland was afgelopen daar het met strakke hand geleid werd door de PVV'er.

**Bosma was zelfs hoorbaar aan het grommen
**Eén van de redenen daarvoor was dat Bosma op een heel andere manier omgaat met bijvoorbeeld notoire stoorzender Gideon van Meijeren (FvD) dan Bergkamp. Vorige maand liet die laatste een coronadebat volledig ontsporen na opmerkingen van Van Meijeren. Bosma heeft een andere werkwijze. Nadat Van Meijeren zijn pijlen had gericht op onder meer OMT-chef Jaap van Dissel ("Leugenaar!") liet Bosma een volgens Van Meijeren 'tierende' minister van Volksgezondheid Ernst Kuipers (D66) Van Dissel en zijn andere ambtenaren verdedigen.

Vervolgens wees de ondervoorzitter Van Meijeren terecht met een "U krijgt het woord, maar iemand die niet aanwezig is, uitmaken voor leugenaar is wel heel erg over het randje. Ik verzoek u om dat niet nog een keer te doen." En "De minister is niet aan het tieren." Tijdens die uitwisseling tussen Van Meijeren en Kuipers was Bosma zelfs hoorbaar aan het grommen in zijn open microfoon om zijn ongenoegen over het optreden van de FvD'er te uiten.

**Zou Bergkamp thuis hebben meegekeken?
**Deze strategie werkte, want uiteindelijk droop Van Meijeren af. Bergkamp had er allang een meta-debat van gemaakt met schorsen en toestanden, vermoedelijk net zoals in januari eindigend in totaalchaos. Bosma wist de situatie echter te beheersen met strenge tikjes op de vingers, ondervond ook fractiegenoot Fleur Agema. Daarnaast kreeg Pieter Omtzigt ook een schrobbering toen hij in eerste termijn gelijk een motie in wilde dienen. PVV-leider Geert Wilders doet dat om de haverklap, ondervoorzitter Bosma houdt daar echter niet van, liet hij Omtzigt weten (Bosma is sowieso van de motie-hygiëne, ondervond ook FvD'er Pepijn van Houwelingen een dag later).

De manier van leiden van het Coronadebat viel ook in goede aarde bij Tunahan Kuzu (DENK) die zich aan het begin van zijn tweede termijn expliciet tot Bosma richtte: "Voorzitter, dank u wel. Ik dank de minister voor de antwoorden die hij heeft gegeven in de eerste termijn. Ik dank u ook voor het voorzitten van dit debat." Het tekent de kracht en kwaliteit van Bosma als ondervoorzitter; DENK en PVV zijn bepaaldelijk niet de beste vrienden. Teken aan de wand; zou Bergkamp thuis hebben meegekeken?

Een voorwoord van de ondervoorzitter

Wij kondigden eerder deze week de komst aan van onze nieuwe columnist Arthur van Amerongen, nadat die zelf zijn afscheid van de Azijnbode wereldkundig maakte. Dus nog een extra inleiding op het eerste cursiefje van onze nieuwe schrijver, wijnproever en zelfkantkenner lijkt ons overbodig. Desalniettemin schreef ene Martin Bosma, een oud-studiegenoot van Arthur, een mooi voorwoord over Van Amerongen in diens bundel Dwarsdenker des Vaderlands. Dat voorwoord is dan weer een prima voorwoord na ons eigen voorwoord, voordat het woord voor Arthur is, in het volgende slot op deze voorpagina. Over een uurtje komt Tuurtje, waarbij we alvast de lezer willen waarschuwen: sla bijtijds een vat rum aan, want zijn eigen introductie gaat niet met weinig letters gepaard. Zonder verder oponthoud, derhalve, Martin Bosma, gevolgd door een HEUSE WINACTIE, onderaan.
(Foto: Jo Voets)

Ik ben natuurlijk niet objectief. Arthur en ik gaan way back. In het jaar onzes Heeren 1985 was ik een brave eerstejaars politieke wetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam en werden wij in de Oudemanshuispoort ingewijd in de diepere wijsheden van het marxisme, al dan niet op leninistisch-veganistische basis.

Daarnaast besloot ik ook iets nuttigs te gaan leren. Want politiek, wie wil daar zijn brood nou mee verdienen? Aldus kwam ik terecht bij het eerbiedwaardige Juda Palache instituut, waarvan de geschiedenis ons herinnert aan eeuwen makom allef en de jiddische ziel van onze hoofdstad. Hebreeuws viel onder de vakgroep Semitische Talen. Daartoe behoort ook het Arabisch. Dat zat vol met aspirant-bekeerlingen, echter van de concurrerende denominatie. Wij waren de tweestatenoplossing aan het Spui.

Bij ons volop diversiteit in de collegebanken. Hoopvolle gegadigden tot het jodendom, meisjes fris van de kibboets, bakvisjes die waren blijven plakken aan een lokale shoarma-boer, vaderjoden die een halachisch voortplantingsuitdaginkje wilden goedmaken, gereformeerden voor wie Israël het tastbare Godsbewijs vormde en een duo leernichten die de tale Kanaans op sefardische wijze uitsprak, dus met diep-roggelende keelklank.

En Arthur. En ik.

Dat Pieter ziek is, maakt Renske alleen maar beter

En dan nu zoals u van ons gewend bent nog even een paar koffertjes tekst over de inhoud en de verdieping. Of beter gezegd, een stukje verdieping over het gebrek aan inhoud. In de afgelopen maanden zijn veel woorden gewisseld, gevallen en niet zelden met enige frustratie uitgeschreeuwd over de Rutte Doctrine: het gesloten Systeem van Staat waarin de Kamer keer op keer, op keer, niet alle informatie en openbaarheid krijgt waar zij recht op heeft. En dat leidt tot diepe schendingen van de rechtsstaat, zoals het toeslagenschandaal heeft aangetoond. Het zorgt er voor dat de burger geen inzage krijgt in aanleidingen, ontwikkelingen en kosten van heftige, ingrijpende lockdownsituaties. En het vertroebelt het zicht op de innige banden tussen pers en politiek, zoals de Kaag-docu van de VPRO aantoonde: de ene minister van D66 liet daarin zelfs haar collega-minister van de ChristenUnie willens en wetens liegen tegen de Kamer.

Vandaag was er een commissiedebat (terugkijklink) over het ongevraagde (!) advies van de Raad van State van 15 juni over de ministeriële verantwoordelijkheid van Mark en Zijn Mensen. "Want als een democratie haar kracht wil behouden, dan moet het kabinet aan het parlement en de samenleving kunnen uitleggen welke keuzes zijn gemaakt, hoe die zijn uitgevoerd, en ook wat níet is gelukt of wat de overheid níet kan leveren", luidden de plechtige woorden van de Raad van Staat, voor wie het dagelijks bestuur van ons land kennelijk ook allemaal té gecorrumpeerd wordt.

Sinds "Pieter Omtzigt: Functie Elders" lijkt er enigszins iets te kantelen. Zo is een Wob-verzoek over de voze vrijages van de VPRO met D'66 zonder enige terughoudendheid geopenbaard, oordeelde een rechter in een zaak die door Nieuwsuur was aangespannen dat Hugo de Jonge niet zo decadent met de bonnetjes van VWS mag omspringen en wil de Kamer nu dus alles weten. Het ministerie schijnt daarvoor 50 (!) nieuwe juristen te werven. Maar daarmee is er nog geen 'cultuuromslag' bereikt. Eén aan GeenStijl mailende witte raaf maakt nog geen Wobzomer, één rechtsgang van Nieuwsuur kweekt nog geen pluriformiteit en één klinkend advies uit de kartelkathedraal maakt nog geen einde aan de Rutte Doctrine van doofpotten en onderste stenen: in januari van 2020 trokken diverse hoogleraren staatsrecht al aan die bel maar dat werd door niemand gehoord, een maand later werd de motie-Omtzigt om Artikel 68 Gw - de informatieplicht aan de Kamer - te herstellen met 150 tegen 0 aangenomen, maar nooit uitgevoerd.

Dus nu zouden we ineens in een cultuuromslag moeten geloven? Het woord valt vaker dan de daad, zoals de heer Bisschop van de SGP opmerkte. De Kamer wordt nog steeds als hindermacht gezien, zoals Renske Leijten onlangs nog betreurde. Ook vandaag ging ze er in de video hierboven fel in tegen demissionair D66-minister Ollongren, van de partij die een collega-minister liet liegen over bemoeienis met een "journalistieke" documentaire. En ook Martin Bosma (video onder) gelooft niet in nieuwe transparantie zolang Kamerleden als "dat mens" worden aangeduid door kabinetsleden. Maar minister Ollongren die zei dat ze "de eerste is om te erkennen" dat er toeslagschandalen kunnen ontstaan uit een gebrek aan openheid, dat is nog wel de grootste grap en het meest vege teken dat échte transparantie nog ver te zoeken is zolang de Kamer geen betere vuist maakt en de meeste media onder hetzelfde dekbed slapen als de macht. Maar goed. Wat weten wij nou helemaal, wij zijn ook maar een stel bloggers.

"Diversiteit is anti-blank racisme"

Het leek zo'n onschuldig niemendalletje te worden, het maandagmorgenweggooiertje "Cultuur en corona", met fopminister Van Engelshoven (D66). Maar dat was buiten Martin Bosma gerekend, die de afgelopen week hard hoofdschuddend het nieuws tot zich nam over het megalomane rapport over het nieuw te bouwen slavernijmuseum en de dirigentennamen op de cartouches van het Concertgebouw die allemaal "te wit" blijken te zijn. "Het lijkt wel of de kunstwereld veranderd is in een gekkenhuis", begint hij zijn tirade tegen het "woke virus" van de "linkse schedelmeters". Of we dan soms liever Ali B., Akwasi en PvdA cultuurpaus John Leerdam op de muur schilderen, wil hij van de minister weten. En weet zij wel dat in de Tweede Wereldoorlog ook de namen van Mahler, Rubinstein en Mendelssohn werden afgedekt omdat ze het verkeerde ras hadden? "Het is een oude Amsterdamse traditie dat iedereen braaf meewerkt aan het in kaart brengen van rassen van medewerkers", en dat past volgens Bosma "haarfijn in het naargeestige D66-wereldbeeld" van minister Van Engelshoven. "Diversiteit is anti-blank racisme", goed dat nog IEMAND in de Kamer de waanzin aan de kaak stelt.

De terreur van de macht vereist tegenmacht met een democratisch geweten

Een voorzittersverkiezing in de Tweede Kamer waarin alle partijen benadrukken hoe belangrijk ‘macht en tegenmacht’ zijn voor goed bestuur, maar zichzelf in hun sollicitatiegesprekken met de kandidaten verzopen in modieuze, ijdele waan over diversiteit, inclusiviteit en de positie van transgender Syriërs met een Limburgse vluchtelingenstatus die zich gevangen voelen in het racistische lichaam van een oude Britse koloniaal in een wit tropenpak. Met zo’n helm met kurkjes er aan. Dat is geen verkiezing, dat is een modeshow zonder kleding, gehouden voor louter de eigen ontwerpers.

Het resultaat is Vera Bergkamp, de eerste lesbische Kamervoorzitter met een half-Marokkaanse achtergrond die na wat telefonisch overleg tussen Kaag en Rutte als winnaar uit de melkbus is gekomen. Dat ze een pot met een dubbel paspoort is, wist niemand tot gisteren en boeit geen serieus mens vandaag, maar het maakt de woke-linkse partijen wel blij: behalve het restkartel van vvd, D66 en CDA stemde ook GroenLinks voor de minst bezielde optie van het trio kandidaten. Zien we daar meteen de contouren van uw nieuwe coalitie Rutte IV? Het lijkt er op want iedereen en z‘n onderbuik is wantrouwig en niemand wordt vooruit geholpen in dat “herstel van vertrouwen”, want niet de beste kandidaat maar de koehandel won: als het op de keuze voor het voorzitterschap aankomt was Martin Bosma de Pieter Omtzigt van de kandidaten en had die moeten winnen.

Niet dat Bosma nou zo hard werkt als Omtzigt, overigens. Integendeel - dat opbollende coronabuikje verraadt zijn intrinsieke luiheid. Maar hij speelt het spel wel op inhoud, niet op de man. Ja, ook in zijn heerlijke tirades tegen Ollongren: laat zijn ironische polemiek je niet afleiden van de kern over goed vertegenwoordigend bestuur. Bij Bosma gaat het - net als bij Omtzigt - over democratische principes, niet over partij-ideologie, laat staan over onderlinge afspraakjes in de achterkamers: waar ze Omzigt proberen daar uit te krijgen, mocht Bosma er überhaupt al nooit in.

Daagt Kamervoorzitster Arib uit

Khadija Arib dacht zonder weerstand haar tijd als voorzitster van de Tweede Kamer te verlengen, maar nu is er toch een uitdager. Uit de gelederen van de PVV pakt de onverschrokken Martin Bosma de handschoen op en stelt zich kandidaat voor de functie. In 2019 nog uitgeroepen tot beste Kamerlid door een toonaangevend roze medium en allround aardige topgozer. Had in 2012 al tijdelijk de voorzittershamer in handen als invaller, zit al jaren in het bestuur van de Tweede Kamer, fungeerde de afgelopen jaren als ondervoorzitter en weet dus precies hoe het systeem werkt. Helaas is de verkiezing vooral een politiek spelletje. Als grootste oppositiepartij met weinig belangrijke functies in handen zou de PVV de voorzittershamer verdienen, maar de vraag is of een Kamermeerderheid al over het cordon sanitaire heen durft te kijken. Daarnaast is het meerendeel van de Kamerleden erg te spreken over Aribs voorzitterskwaliteiten en dat maakt het voor Bosma moeilijk om ze te laten kiezen voor verandering. Een lastige strijd die niet erg lang duurt, want de uitslag horen we woensdag al. Go Bosma!

“Vier jaar verborgen werkloosheid met een dienstauto”

Zoo Martin Boschma ietsch is, is hij het TGIF van de Tweede Kamer: That Great Irony Feeling. Zelfs met de huidige winterse temperaturen brengt hij nog onderkoeling naar de plenaire schaatsbaan. Technisch gezien is Ollongren al afgetreden maar dat weerhield de Grote Bosma er niet van om een woord van dank en tot ziens aan de ijskoningin van het Huis Kaag te richten op de laatste dag voor het verkiezingsreces. We kunnen het allemaal zelf nog wel eens opsommen, die hooghartige vernielzucht van het volksgeluid bij D66, maar dat doet de PVV-stilist toch stukken beter. Take her away, Martin!

En Martin Bosma is een trouwe lezer van GeenStijl

We wezen u al op de hoorzitting van de parlementaire fopcommissie uitvoeringdiensten, waar de heer Omtzigt naartoe gesommeerd was om zijn zegje te doen en daarbij niet onder stoelen of banken stak dat je het land niet bestuurt in fopcommissies en dat hij zijn tijd wel beter kan gebruiken om de gebroken machine van de Rijksoverheid te repareren. Een echte politieke must watch. Om ons woord bij aansluitende daad te voegen: de heer Omtzigt verscheen dinsdag ten plenaire tonele om zijn eigen betoog in de praktijk te brengen. In het debat Pakket Belastingplan 2021, voorgezeten door de immer eloquente heer Martin Bosma (Wanneer kom je in CNB, Martin? Groetjes! - Red.), werd op luchtige wijze een wederom slopend betoog van de heer Omtzigt ingeleid: "Nu lacht iedereen, maar ik heb zelden een Belastingplan gehad dat ik zo moeilijk vond om te doorgronden. Ik zeg dat maar even omdat een van onze belangrijkste taken is om te zorgen voor de uitvoerbaarheid van wetten." En dat die uitvoerbaarheid, zeker bij de Belastingdienst, er uit ziet als een woonwijk in Hawija na een bezoekje van de vvd, dat wordt even haarfijn geduid...
(Geen tijd om te kijken? Hier het plenaire verslag, Ctrl+F op 'Hongerklop')

Rapporteur van de NPO rekent het Rekenkamerrapport even na, en aan u voor

De NPO is een criminele organisatie die belastinggeld witwast met vliegprogramma's, reisprogramma's, spelprogramma's, ik-vorm-programma's, eenzijdige babbelprogramma's, betuttelprogramma's, beleerprogramma's, propagandaprogramma's, nepnieuwsprogramma's en omvolkprogramma's. Het werkt ongeveer zo: Je graait 800 miljoen taxpoet per jaar. Dat stop je in een "format". Dat "format" laat je vervolgens door je eigen productiebureau uitvoeren. En dan betaal je iedereen dubbel uit voor bewezen diensten. Iedere dag kerstmis, met jackpotverdubbelaar! En als de politiek met een kaasschaaf over je inkomsten wil, dan laat je die waanzinnige heks Shula Rijxman rare populistische dingen over Brexit gillen om te voorkomen dat je begroting ter waarde van het BNP van een klein Afrikaans land wordt ingeperkt tot het BNP van een iets kleiner Afrikaans land. De overige media spelen graag met je mee, want die zijn allemaal in handen van door Brussel kapotgesubsidieerde Belgische uitgeefhuizen. Enige remedie tegen de NPO, is een tientje per maand voor Netflix/Disney+/Amazon/AppleTV+, en af en toe een shotje Martin Bosma. Die ALS ENIGE... enfin. LIVE!

Definitieve ranglijst van ALLE KAMERLEDEN. Eerder verscheen hier 150 t/m 100, hier 99 t/m 50 en hier 49 t/m 11. En dan nu, tromgeroffel, DE TOP 10!

10. Henk Krol (Bejaarden)
Noem ons een sucker voor van de ouderen maar het is gewoon razend knap, wat die poezelige bear Henk Krol aan het doen is. Gooi een stel bejaarden in een hok en geheid dat ze gaan muiten. De advocaat is op, thee is niet warm genoeg, de sjoelbak is niet gepoetst, de gewrichten doen pijn, de thermostaat staat niet hoog genoeg, de jongeren maken te veel lawaai, de televisie staat te zacht, de stoel zit niet lekker, de letters zijn niet groot genoeg, de seniorenkorting is te laag, de zoon komt niet vaak genoeg op visite, koersbal is geen Olympische sport. Bovendien weten ze het allemaal beter, want zoals iedereen weet ontlenen bejaarden altijd zeggenschap aan 'levenservaring' en levenservaring bij jezelf is per definitie meer waard dan levenservaring bij een ander. Dat maakt bejaarden soms ook zo onhebbelijk: ze weten het allemaal beter. En toegegeven, bij 50Plus is het ook regelmatig gedonder, maar dat Krol de boel bijeen weet te houden is hartstikke bewonderenswaardig.

9. Lodewijk Asscher (PvdA)
Ooit opgelet hoe politici, als ze een keertje per ongeluk naar voren worden geroepen, zenuwachtig hoppend van het ene been op het andere been voorlezen van een papiertje om zo snel mogelijk weer te mogen zitten? Nee, dan Asscher. Totale kampioen neemt geeneens een papiertje mee. Gaat staan. Kijkt de zaal in & de mensen aan, in plaats van plichtmatig opdreunen wat-ie heeft ingestudeerd. Spreekt uit de grond van zijn hart en lijkt het allemaal nog echt te menen ook. Dat hij en zijn partij met regelmaat en nu al tig jaar achtereen uit de bocht vliegen nemen we wel voor lief, want bij Asscher hanteren we een andere maat dan voor alle anderen. Namelijk de menselijke. Als we 'm zo zien lullen lijkt het warempel wel een mens van vlees en bloed! Een bevlogen politicus en op het oog best een sympathieke kerel. Boks ouwe.

**8. Tunahan Kuzu (DENK)
**Iedereen maar lachen om het Nederlandse chapter van de Erdogan-partij, en ideologisch zijn ze zo verdwaald als een lam in een slachthuis, maar we moeten met z'n allen toegeven dat die knapen van Denk op uitermate geraffineerde wijze hun electoraat gemobiliseerd hebben om zich af te keren van de gevestigde orde - al lijkt de mojo inmiddels wel weer wat verdwenen. Het succes is vooral toe te schrijven aan Tunahan Kuzu, een afgrijselijke doch gewiekste en soms ook best wel grappige gast, die het politieke spelletje een stuk beter heeft begrepen dan malle eppie Öztürk en de rancuneuze dementor van Azkaban. Kuzu zuigt (vandaar ook zijn bijnaam 'de Mia Khalifa van de Tweede Kamer'), zeurt, deelt uit en incasseert, en hoe verknipt zijn opvattingen af en toe zijn en wat we er ook van mogen vinden met z'n allen, het is een prima Kamerlid die stáát voor zijn doelgroep. Altijd lachen, met Kuzu! *duikt weg*