De kartonnen trekpop van Wijnand Duyvendak blijft prominent in de etalage.

"Het is nu of nooit. Daarvoor is nieuw leiderschap nodig. Visie voor de toekomst. Leiderschap dat niet bang is om korte zinnetjes met nietszeggende holle woorden te produceren en om nee te zeggen tegen de inhoud. Daarom stel ik me opnieuw aan u voor: ik ben een marketingvehikel." Jesse heeft er helemaal zin an, en is at your service om het klimaat te redden. Al tien jaar onopvallend Kamerlid tussen servet en tafellaken, logisch dat je onderhand een keer de stap naar de grotemensenwereld wil maken en de leiding wil nemen. Pardon. Wat zegt u? Hij wás al leider? Waarvan? GroenLinks? Echt? Sinds 2015? Al die tijd? Jeetje. Maar wat heeft ie bereikt dan, in die tijd? Noemt u eens wat? Ja, dat leenstelsel voor studenten. Allemaal jonge mensen in de schuld, pijnlijk inderdaad. Anders nog iets? Ja, dat praten in korte zinnetjes, op een toon alsof iedereen kinds is. Lelijke politiek, is dat. Heel vaak 'Obama' zeggen, dat valt ons ook op, en dan heel strijdbaar de mouwen opstropen op een podium dat heel bedacht groen/geel verlicht wordt, zodat al zijn foto's er altijd hetzelfde uit zien. Herkenbaarheid, altijd goed voor een 'sterk merk'. Maar verder, inhoudelijk? Nee, u weet het ook niet? Nou goed. Succes, Jesse!
Update: GroenLinks verliest wel haar karakteristieke tuinkabouter, Bram.