Het mag niet te goed gaan

Het is officieel: als u uw doelen maar vaak genoeg naar boven bijstelt, kunt u constant boos blijven over het feit dat u ze niet haalt. Neem onze zelfverzonnen klimaatdoelen. Die lagen op een reductie van 49 procent van de uitstoot van broeikasgassen in 2030 ten opzichte van 1990 en we lagen op koers om dat te halen, totdat Kabinet Rutte IV in 2022 besloot dat doel aan te scherpen naar 55 procent. Ondanks onze bevolkingsgroei gaan we zelfs dat halen als alles meezit (volgens de doorrekening komen we uit tussen de 46 – 57 procent reductie) en dat verdient een groot applaus. Maar het kan (theoretisch) natuurlijk gebeuren dat de komende winters gevuld zijn met aanhoudende vrieskou en Elfstedentochten met de bijbehorende energiebehoefte en daarom is die 55 procent nog niet gegarandeerd. Voornamelijk dankzij dergelijke "niet-stuurbare, externe factoren" omschrijft de Raad van State nu het halen van de doelen als "niet realistisch", wat gretig wordt overgenomen door de media en de groene partijen. Partijen die er baat bij hebben als u het gevoel heeft dat er helemaal niets gebeurt zolang zij niet aan de macht zijn. Partijen die altijd maar meer klimaatoffers van u eisen terwijl we in werkelijkheid al goed op koers liggen op weg naar de zelf gestelde bestemming. Maar ja, dat kunnen ze niet toegeven, want dan verdwijnt uw klimaatstress en die hebben ze hard nodig zo vlak voor de verkiezingen.

Goh dit is echt helemaal geen voorspelbare verdeling zeg

Geinige alternatieve peiling bij Maurice vandaag. Hij peilde in juli de stelling 'Wat we ook doen in Nederland, het zal geen invloed hebben op het klimaat', waarbij 54 procent het eens was en 40 procent oneens. Vandaag splitst hij die stelling uit per partij en de uitkomsten zijn, nou ja, best voorspelbaar eigenlijk. De groene dominees van GroenLinks en D66 gaan het klimaat redden, de recalcitrante sceptici van FVD en BVNL absoluut niet, en de zwevende kiezer zit aardig bij de gemiddelde overtuiging dat klimaatmaatregelen geen invloed zullen hebben. Maurice heeft er nog een lezenswaardig stukje over zeespiegelstijging, opwarming en menselijke effecten bij getikt trouwens: geen ontkenning, maar ook niet heilig overtuigd. Zetten wij er voor de smaak nog een stijlloos polletje bij met dezelfde vraag als Maurice, maar dan met de derde optie om onverschillig te zijn, en een vierde die 'zonde van het geld' zegt. Zo blijft het tenminste onwetenschappelijk genoeg om er niet op aangekeken te worden.

Nee geen inspraak voor jezelf, maar voor "toekomstige generaties"

Rob Jetten, de klimaatschadeschatter die niet eens weet hoe je een huis kunt verwarmen met kernenergie, was eerder deze week weer het lachertje van Vak K omdat hij 28 miljard euro van uw geld wil inzetten om de aarde NUL KOMMA VIER NULLEN EN DAN DRIE ZES graden minder op te laten warmen in 2050. Om de schijn te wekken dat we voor dat absurde bedrag wel allemaal in hetzelfde schuitje zitten, schermt de minister van Gasprijsopdrijving & Stroomnetoverbelasting nu met burgerinspraak. U weet wel, dat middel dat door D66 effectief is doodgemaakt nadat mensen alleen maar foute antwoorden gaven bij referenda. Maar nu willen de staatsrebellen van XR het (punt 3), dus kan het ineens weer wel. Je moet dus wel een heel speciaal soort domme lul zijn als je in bovenstaande praatje tuimelt. De Rijksoverheid heeft een nieuwsbericht persbericht online gezet om aan te kondigen dat 'een dwarsdoorsnede van de samenleving' van maar liefst 175 burgers (is dat hoeveel genders er inmiddels zijn?) in een Klimaatberaad bijeen komen, om mee te denken over hoe ze zichzelf het liefst laten ketenen door klimaatbeleid. 

Zit je daar, in zo'n muf zaaltje omdat de airco niet aan mag, gebogen over een hele krappe menukaart, te doen alsof je mee mag beslissen over de volgorde van zaken waarvan de uitkomst al lang bepaald is. Wilt u blauwe zonnepanelen, of liever antraciet? Wilt u een elektrische auto, of een treinabonnemen? Heeft u liever krekels, of sprinkhanen bij de havermelk? Wie denkt dat dogmatisch klimaatbeleid, een open democratie en de kans om als onverschillige klimaatagnost lekker met rust gelaten te worden nog met elkaar te verenigen zijn, moet vooral niet aan migratie naar vrijere, groenere weiden denken, maar vrijwillig aanmonsteren bij het klimaatberaad van de minister van Stikstofdekentjes & Krekeldieet. Lekker van dichtbij kijken hoe niet de zeespiegel stijgt, maar het schip der staat dieper zinkt.

Lekker even klimaatdenken

Ah Amsterdam, de broedplaats voor belachelijk beleid. Met als meest recente lumineuze idee: de mogelijkheid voor alle ambtenaren om tien procent van hun werktijd te besteden aan één specifiek onderwerp om de stad te verbeteren. Nee, dat is niet het verstevigen van kades, niet de bestrijding van de drugsdealers die de Wallen terroriseren, niet de aanpak van de georganiseerde misdaad die de stad bezaaien met explosieven, niet het betaalbaar maken van de woningen, niet het terugdringen van het aantal Nutella-shops en witwassende souvenirwinkels, niet het bouwen van een brug met Noord en niet het plannen van erotische centra. Nee, dat zou te productief zijn. De Amsterdamse overheidsdienaren mogen tien procent van hun tijd besteden aan, hoe kan het ook anders, het klimaat. Elke twee weken een volle klimaatdag over ijsbeertjes en zeespiegels vergaderen. Tien procent van hun tijd gebruiken om te bedenken hoe ze na auto's, buitenboordmotoren en blowen nog meer kunnen verbieden voor hun inwoners terwijl elders in de stad het buitenlandse afval wordt geïmporteerd, omdat de verbrandingscentrale nu eenmaal moet branden. Verwacht de komende periode dus nog veel meer klimaatplannen uit onze nationale hoofdstad, want al die klimaatdenkers moeten wel bewijzen dat ze iets doen in hun klimaatuurtjes. Wat een wereld. Mogen we al met klimaatpensioen?