Sorry, not sorry

Ga je op werkbezoek in Suriname als slavernijexcusist Halsema, word je bijna aan een paal geketi'd en gebrandmerkt als onderdeel van een interactieve rondleiding over het slavernijverleden. Femke natuurlijk niet meespelen, want hilarische foto's die haar eeuwig achtervolgen de "disneyficatie" van het slavernijverleden. Iets dat door de hardcore slavernijslachtoffers weer wordt weggezet als een "cultureel imperialistische gedachte". Terwijl die Boni-trail waar het ketenen en brandmerken bij hoort, toch voornamelijk bestaat om meer toeristen naar het Plantage Resort Frederiksdorp te lokken waar het onderdeel van is. U weet wel: cocktailtje drinken, zwembadje pakken, schuldgevoel afkopen door u vast te ketenen en dan door naar het restaurant. Of zoals TUI het omschrijft: "Je logeert hier op de voormalige plantage Frederiksdorp waar je je, wegdromend in een hangmat op je ruime veranda zomaar in de 18e eeuw kunt wanen. Luisterend naar de verhalen van toen ruik je met wat inleving de koffie en cacao die hier werden verbouwd en verwerkt." Het is simpele geschiedkundige entertainment om maar zoveel mogelijk toeristen in een driesterren resort te krijgen. Het culturele excuus dat de bezoekers gebruiken om een week lang hangmatliggen te vergoelijken. Halsema heeft volkomen gelijk [en dat zeggen we niet snel, red.] om niet mee te spelen in deze ""beleving"", maar groef eerder natuurlijk wel haar eigen graf. Zij dacht met haar Amsterdamse excuses een wit voetje te halen, maar ketende zich daarmee aan een groep activisten die nooit tevreden gaat zijn. Geef ze een excuus en ze eisen een schadevergoeding, leer over hun verleden en ze willen u hetzelfde lijden laten voelen. Dus waarom zou ze zich nog laten vastketenen op een plantage als ze toch al slaaf is van het eigen schuldgevoel?