De klokkenluider die het Marokkanenprobleem in kaart bracht

Interview: Arthur van Amerongen

Criminoloog en antropoloog Hans Werdmölder volg ik al sinds het midden van de jaren tachtig. Zijn eerste boek, Van vriendenkring tot randgroep: Marokkaanse jongeren in een oude stadswijk (1986), sloeg in als een bom. Ik deed Etnische Studies en de Geschiedenis van de Immigratie als bijvak en wat Werdmölder schreef, was hele andere koek dan de gortdroge en politiek-correcte stof die ik op de UvA te horen kreeg. 

Ik was al gepokt en gemazeld wat Marokkanen betreft - niet in het minst door mijn warme contacten in het Amsterdamse drugsmilieu - en vond veel van mijn ervaringen terug in het boek van Werdmölder. 

Ik bleef hem volgen en las Een generatie op drift (zijn proefschrift), Marokkaanse lieverdjes, De werkmeester, Marokkanen in de marge, Kansparels, Nederland Narcostaat en zijn prachtige Den Hollander, over hoogleraar A.N.J. den Hollander,  socioloog en grondlegger van de Amerikanistiek in Nederland. 

Het werd tijd voor een prettig gesprek met Hans Werdmölder.