De Correspondent had er zoals gebruikelijk weer 100.000 woorden voor nodig, pikant was de onthulling over de ‘geheime’ bijeenkomst met de Amerikaanse racist Jared Taylor en Thierry Baudet wel.

Ik zet ‘geheime’ overigens tussen aanhalingstekens omdat de binnenstad van Amsterdam zich niet leent voor heimelijke ontmoetingen. Wijk uit naar het buitenland of een biljartkamer achterin een café in Drenthe maar ga nooit paraderen over de hoofdstedelijke Herengracht als je als herkenbaar Kamerlid onderduims van gedachten wilt wisselen. 

Wat ons brengt op de inhoud. Thierry Baudet moet lekker dineren met wie hij wil. Maar onze jonge vriend moet niet raar opkijken dat hij kritiek krijgt wanneer hij vijf uur lang met een gecertificeerde racist om de tafel gaat zitten in een Amsterdams hotel.

Baudet had ook kennis kunnen nemen van de denkbeelden van deze white supremacist door zijn boeken te lezen. Jammer overigens dat Theo Hiddema niet aanwezig was. Hij is zoals bekend in tegenstelling tot Taylor voor rassenvermenging (waar D66, gek genoeg, weer tegenstander van is).

Maar Baudet zit in de gevarenzone. Een eventueel volgende onthulling over extreemrechtse contacten zal fataal zijn, Forum voor Democratie wordt dan teruggebracht tot een schertspartij.    

Vóór  de onthulling van De Correspondent zei Baudet al onomwonden afstand te nemen van extreemrechts gedachtegoed. Dat diner met Taylor was in oktober, Baudet distantieerde zich van extreemrechts in De Volkskrant en NRC Handelsblad van november. Ik ben geneigd hem te geloven. Meermaals heb ik de jeune premier ontmoet. Het is een lief kind, misschien zelfs te naïef voor de politiek. Het is een nieuwsgierig figuur en op academisch gebied een allesvreter. 

Bovendien vallen in het partijprogramma van Forum van Democratie geen racistische alinea’s te ontwaren. Maar de bijeenkomst met Jared Taylor was oliedom en bovenal onnodig. 

Daarom is dit de laatste kans voor Baudet: het rassengeklets van Taylor wordt vermoedelijk niet ondersteund door de Forum voor Democratie-achterban. Er hangt nu wel een al dan niet onterecht onwelriekend bouquet om Baudet heen - en het is niet de geur van lavendel. 

Nog een openbaarmaking zoals bovenstaande en het is einde oefening.