Nederland is één van de meest gelukkige landen ter wereld, zegt men. Dat zijn leugens. Zo'n vijf mensen per dag plegen zelfmoord. Logisch, want er zijn een hoop goede redenen om zelfmoord te plegen in dit land. Rutte duwt ons land steeds meer naar de afgrond die EU heet. Tijdens de kwalificatie voor het WK 2018 is Danny Blind nog steeds de bondscoach van Oranje. En Gordon mag gewoon nieuwe seizoen van Hotter Than My Daughter uitbrengen als een soort visueel zika-virus alsof het al niet erg genoeg is dat deze planeet de genocide in Rwanda heeft moeten meemaken. Van zulke zaken wordt een riem aan de deurknop om je nek in te steken ineens een hele comfortabele gedachte. In totaal scoort Nederland een flinke 1871 zelfdodingen in 2015. Met name mannen, want dat is nu eenmaal het zwakke geslacht geworden. Dat krijg je er van, dat constante bitchen over de privileges en het institutioneel racisme van de man. We kunnen wel gaan brullen dat dit 'DE HOLOCAUST VAN DE MAN IS' maar we haten jankargumenten en dreinredenaties die nergens op slaan. Een kat in het nauw maakt nu eenmaal rare sprongen voor de trein. Ook schokkend is het feit dat in de leeftijd twintig tot veertig jaar meer mensen dood gingen aan zelfmoord dan aan hart- en vaatziekten en verkeersongevallen bij elkaar. Europees gezien doen we met deze cijfers overigens niet mee met de toplanden, maar dat zijn we inmiddels wel gewend.