Ugh, zucht, sport. Wat is er nou leuk aan bewegen en dan doen alsof dat ineens de belangrijkste shit sinds het gesneden brood is? Waarom is een roze aap die harder kan zwemmen dan een andere roze aap ineens leuk?

Waarom laten we zwemmen sowieso niet over aan de haai? Waarom moeten we kanker ook ineens als een soort sport zien waar je allemaal stoere winnaars hebt en waar we de verliezers vergeten alsof ze 19e werden bij het speerwerptoernooi op de Olympische Spelen van Mexico? Waarom we kanker en sport nu graag in één pakket krijgen nu een of andere sportzwemmer aan het zwemmen is tegen kanker? Dat hele volksstammen langs het water gaan staan om een rare hybride van sportkanker aan te juichen in FRL, het zal allemaal wel. Demense klappen toch wel voor alles. Dat de hele pers, van de noslims tot de nuffige sportschoolmijders van de NRC er dan op los gaan alsof Maarten van der Weijden net een cure for cancer heeft uitgevonden, in plaats van dat ie gewoon een rondje zwemt, dat is grappig. 

Heel Nederland is gevangen in de pseudoreligie van de sport en het "goede doel" sinds we de kerk niet meer hebben, maar het is wel een treurig aftreksel zeg. Al die valse hysterie... Dat heel Nederland zich een ons sponsorloopt, dat je door je vriendengroep gegijzeld wordt om te doneren voor nono's die de Alpe d'Huez opfietsen voortegen de blafkanker, dat je een pariah en een nazi bent als je vragen stelt bij dit soort egomane, futiele hijgerige shitzooi die vooral veel egootjes heelt maar heel weinig tumoren... 

Nieuwsflits: dokters lossen kanker op, niet de MAMILs op de Alpe of een of andere kerel die een rondje zwemt langs elf matig interessante provincieplaatsen. Ja, dan is er altijd nog het argument dat "het geld onderzoek helpt". Ja, of gewoon niet: zo'n druppel op een gloeiend plaatje helpt echt niet hoor. Bovendien dekt deze cultus van de fopcharitas het nare feit toe dat we steeds minder collectieve middelen aan kankerbestrijding en zorg besteden, maar steeds meer onderzoek en zorg overlaten aan parasitaire zorgverzekeraars en for-profitziekenhuizen. Als we dus écht een vuist tegen kanker willen maken als maatschappij richten we ons dus niet meer op dit soort knakkers, maar op het nationaliseren van de zorgverzekeraars, het verruimen van de universitaire budgetten en het sponsoren van breedtesport die mensen gezond houdt, in plaats van topsport - want daar gaan mensen alleen maar meer van bankhangen en daar krijg je ook gewoon kanker van.

Complot, kartel, dwingende progressieve moraal: u kon eerst stemmen op Jenny Douwes als Frysk Mediafamke van het Jaar, maar toen ineens was daar de ophef.

Vrouw in de Media trok de nominatie in, omdat Jenny Douwes onderwerp zou zijn van een strafrechtelijk onderzoek. Is heulemaal niet waar dus de stichting moest fluks weer terugkrabbelen. As we speak is het echter niet mogelijk om op Jenny te stemmen - ze is kennelijk nog steeds van de lijst gejorist. Zou het misschien komen om dat de rest van het diversiteitscircus c.q. de narcistische bende het erg vindt dat er eens een keer iemand met een niet-compleet doorgefokte linkse deugmening mee mag doen voor de prijzen? De reactie van Anna Stein en haar rancuneuze boevenbende van parasitaire diversities spreekt in ieder geval voor zich. Goed, storm in een glas water weer - zo'n prijsje is natuurlijk niks vergeleken met de miljoenen harten van Gewone Nederlanders die er wel Klaar mee Zijn die Douwes al lang voor zich gewonnen heeft. Hier de (inmiddels verwijderde) verklaring:

Grote klasse.

Sahbi's. Even een belangrijk pollfuckje. In Nederland hebben we een Vrouw in de Media-award omdat het in de rare wereld van de deugers zo schijnt te werken dat dingen beter worden als je er duizend prijsjes op plakt.

Niet heel boeiend, want goede wijn etc. Maar. MAAR. Onze bloedeigen Jeanne d'Arc en persoonlijk bolwerk tegen de randstedelijke hysterie Jenny Douwes is genomineerd in de categorie "Vrouw in de Media - Fryslân". Nu zijn er allemaal linkse mensen boos omdat een cultuurvriendelijk powerfamke nomineren gelijkstaat aan het normaliseren van het fascisme. Grappig. Anyhoe, stemt u allen even op de bedwinger van de Bijlmer en schildmaagd van Swarte Pyt alhier. (Op pagina 1 adviseren we de onderste mevrouw, dan doorklikken, Friesland kiezen, doorklikken, Jenny kiezen.)

Nee, nee, het is niet wat u denkt. Oproepen tot een burgeroorlog/brandschatten van de Bijlmer/Free FRL zouden we natuurlijk nooooooooit doen. Nee, een soort Braveheart maar dan met Jenny Douwes als Mel Gibson en uitdagende bodypaint, daar nemen we met klem afstand van. We willen het echter wel eventjes hebben over het boek dat de bijzonder hoogleraar Friese geschiedenis Hans Mol schreef over de Friese volkslegers tussen 1480 en 1560. Een spannend boek vol zinvol geweld en van Stoere Jongens (en famkes) die het zonder de sturende hand van een volgevreten adellijke klasse toch nog best lang uithield in een Europa dat vanuit Brussel steeds verder werd onderworpen (door de Habsburgers, een soort Timmerfransen maar dan minder ijdel en minder geteisterd door inteelt). ‘Friesland is daar heel bijzonder in, omdat het laat zien hoe een maatschappij zichzelf in stand houdt, zonder feodaal systeem. Jezelf verdedigen is in het feodalisme overgelaten aan ridders op paarden. Maar in Friesland hing dat met name af van de mannen en vrouwen zelf.’ Verder zouden we natuurlijk noooooooit de vergelijking met 2017 willen maken en zouden we natuurlijk noooooooooooit oproepen tot het slijpen van de fierljepstokken als de Ollanders weer eens de Afsluitdijk over komen koersen met allerlei rare ideeën over gender en Swarte Pyt. Het onterecht vergelijken van het heden met een oorlog uit het verleden is immers voor Nazi's. Leaver dea alsdan slaaf!