Er is een aap uit de mouw gekropen.

De advocaat van Jalal B. hangt in de mail omdat hij wil dat een artikel over Jalal B. van de GeenStijl verdwijnt. Geen idee waarom, er staat nergens een achternaam en feit is dat Jalal onder invloed was toen hij 209 kilometer per uur reed en de arme Lionel Blanken de dood in beukte. Jalal stapte niet uit om te kijken hoe het met zijn slachtoffer was, hij stapte kennelijk uit om zijn kentekenplaat te zoeken. Class act Jalal vluchtte tijdens verlof naar Spanje en toen zijn telefoon werd getapt zei hij: "’Ik rij, ik drink en ik rij’, en ’als de eis bij de rechtbank hoog is kom ik niet meer terug’." En nu doet Jalal de Moordenaar zielig in de mail over een bericht van drie jaar terug want zíjn leven staat op de kop, hij komt niet verder met zijn leven en hij vindt dat de familie van het slachtoffer het ook een plek moet kunnen geven. Het gore lef.

Komt er ineens een linktip binnen. Met wie het in tegenstelling tot Jalal B. wél goed gaat, is Jalal Oulad Ben Arroun. Oftewel rapper Jalal Oba. Zijn leven staat niet op de kop en hij staat op het punt om verder te komen. Jalal timmert flink aan de weg: hij heeft net zijn eerste videoclip gedropt en videoclip twee is ook al uit. "Mijn waggie is duur en mijn crib on the beach is nice. Schatje ik doe wat ik doe ik geniet ja dit is die life." Genieten van het leven, dat doet hij, maar hij hoopt het ook nog helemaal te maken in de rapscene. Voormalig kickbokser Jalal is ook nog eens een influencer en hij heeft allemaal dikke bakken onder zijn reet en dikke horloges om zijn pols. Sjongejongejonge wat staat hij op het punt om het te maken. Het zou heel erg vervelend zijn als blijkt dat hij in een vorig leven iemand heeft doodgereden.

Samen met zijn vader, de beruchte moordenaar Walter van Wijngaarden, nam Casper van Wijngaarden het leven af van Fleur Balkestein.

Casper nam niet alleen het leven af van Fleur, maar ook dat van haar ouders, haar broer, haar zus, haar familie, haar vrienden en alle andere mensen die Fleur lief hadden. Want Casper ging zuipen en vervolgens straatracen met die alcoholistische mislukkeling van zijn vader, waarop papa Van Wijngaarden zijn Porsche in de flank van Fleurs auto plantte. De even schuldige Casper kreeg een werkstraf van honderd uur en een rijontzegging van een jaar. Prima deal voor die moordenaar, zou je zeggen. Maar Casper zou geen echte Van Wijngaarden zijn als hij niet in beroep zou gaan. Meneer reed als 'een raket', tijdens de rechtszaak was het liegen liegen liegen, hij beschuldigde getuigen van liegen, o wat was Casper van Wijngaarden zelf toch zielig, wat moest hij nou in de toekomst en wat was het toch sneu voor hem dat Transavia geen laffe doodrijders achter de stuurknuppel wil hebben. En nu gaat meneer dus ook nog eens in hoger beroep. Schaamteloos. Casper van Wijngaarden is door en door verrot. Zijn ziel is verrot, zijn moordende vader is verrot, zijn opvoeding is verrot, zijn denkwijze is verrot, zijn logica is verrot, zijn hersens zijn verrot. We wensen Casper een leven lang nachtmerries, verdriet, schaamte, ongeluk, rampspoed, werkloosheid en ellende. Mensen als Casper van Wijngaarden moeten in de bek getuft worden en verder helemaal niks.