Want alles kan kapot!

Er zit een schoonheid in het slopen van dingen. Dat denkt Mark Rutte waarschijnlijk elke dag als hij naar zijn werk gaat, maar wij bedoelen het slachtofferloos mollen voor de toekomst. Het gepland afbreken om mooier op te bouwen. Zoals deze koeltorens in het Britse Rugeley. Betonnen giganten die gracieus synchroon neerstrijken na de druk op een knop. Symbolisch hun laatste adem uitblazend in een pilaar van rook die een paar seconden als een geest van het verleden in de lucht hangt om daarna te verdwijnen in de vormloze mist van de vergetelheid. Vervuilende kolencentrales die hun smerige industrietorens meenemen na het hiernamaals om plaats te maken voor schone woningen waar onschuldige kinderen spelen op frisse grasveldjes. Want we willen leven in een utopie zonder fossiele brandstoffen, maar wel met nog meer huishoudens en we moeten vooral niet te veel nadenken over de haalbaarheid. Dus laten we vooral slopen in schoonheid, het opbouwen komt morgen wel.