Ken je die mop van die Marokkaan die twéé keer terug ging naar eigen land?

Het moet het koddigste koppel van Nederland zijn. Hij, zijn hele werkende bestaan redacteur voor een schoolkrant die dagdroomt over tekeningen van naakte vrouwen die hij boven de narcistische litanie aan woeste tirades op zijn eigen blog plaatst. Zij, in te huren voor flagellatie & partijen, geplaagd door een in haar ziel gebrandmerkte verontwaardiging over de vermeende repressie van het blanke racisme - dit weekend nog, over de prima kunstcolumn van NRC-collega Hertzberger. Beiden tot epische uitbarstingen van vulkanische verongelijktheid te stuwen door simpelweg hun naam te noemen, want hun enige erkenning bestaat bij de gratie van miskenning. Samen schreeuwen zij hun dagen vol over andermans vermeende vrouwenhaat, andermans vermeende racisme, andermans vermeende agenda's van agressie en onderdrukking en andermans vermeende ontkenning van geaardheden, gendergevoelens en wat dies meer zij/hen. Maar wederom en net als vorig jaar, vliegt de mollige muze van de geborneerde blogger naar Rabat voor het jaarlijkse door de mensenrechtenschuwe Marokkaanse koning gesponsorde berberse boekenbal. Waar homo's gehaat worden, en critici gearresteerd. Bron van haar aanwezigheid: Deze tweet, vierde foto. Hypocrisie, uw naam is nog immer Hassnae.