De "geneugten" van een islamitische opvoeding en dito onderwijs, volgens iemand die zich er van vrij moest vechten

*"Want wat doet het met een kind wanneer hij/zij nooit in contact komt met andere kinderen/mensen buiten hun eigen religieuze gemeenschap? Ik zelf leefde in 2 werelden. Zodra ik op school was, voelde ik mij ergens vrij... ik had vriendjes en vriendinnetjes, wel moest ik opletten dat Ik niet gezien (betrapt) werd door familieleden terwijl ik bijvoorbeeld in de pauze buiten liep met mijn "kaffir " vrienden. Mijn vrienden had ik alleen doordeweeks tussen half 9 tot 4u smiddags. Een sociaal leven buiten schooluren? Dat was ondenkbaar en alleen een stoute fantasie... laat staat meedoen met sociale activiteiten, sport, feestjes etc.. Dit voelde verstikkend, eenzaam en verdrietig. *

Op "niet-islamitische" mensen werd neergekeken. Daar hoorde je nooit 1 goed woord over. Ik ging juist kritisch nadenken toen ik wél vriendschappen sloot met "andersdenkenden". Ik voel de mij intern steeds meer distantiëren van mijn eigen gemeenschap... en dit al bewust vanaf mijn 10e ongeveer.. maar wat kan je maken als 10 jarige? Ondertussen werd je als kind al verscheurd door je interne mentale strijd en in mijn geval.. de liefde voor mijn oersterke alleenstaande moeder van 5 die geen kant op kon en het beste wilde voor haar kinderen.. maar wanneer je eenmaal onderdeel bent van "het systeem".. you can run, but you can't hide.. ik ben eruit, maar het beheerst nog steeds mijn leven."

Ervaringsrelaas bij Soheila Rodjan van Twitter geknipt en geplakt, het videofragment is van de vrij/zinnige vrienden van Vrij Links, klik hier voor een moetlees interview met Soheila en haar broer Ashwad over hoe ze de islam verlieten, en vertel ons daarna nog eens waarom het willen inperken van giftig islamitisch onderwijs in dit vrije land bij De Azaanbode vergelijkingen met Hitler-Duitsland oproept, meneer de Vergeelde Ombudsman?