Ja deze prangende maatschappelijke kwestie pakken we toch ff mee

Waarom wij denken dat de slachtoffercult van woke uiteindelijk heus wel weer uitsterft, en niet alleen omdat er nog steeds geen goed woord is voor het lelijke Amerikanisme woke? Omdat het een retorisch steekspelletje op de minst sympathieke uiteinden van de maatschappelijke balans is, met alleen maar verliezers. 

Stel je bovenstaande video voor als een weegschaal met een heel groot PostNL-logo in het midden. Links, ESG-drammers die pridevlaggen op postbussen willen printen om de solidariteit met agressieve blauwharige nonbinaire quasigroomers te betuigen. Rechts, een niet al te snuggere jongeman met een hoog Grindr-gehalte in zijn suave gezichtsbeharing, die van zijn religieuze cultuur een gepassioneerde homohaat moet koesteren. En dan dus die PostNL-bus in het midden. Ingeklemd tussen onredelijke uitersten, waarbij de jongeman hierboven ondanks zijn ongetwijfeld onfrisse motieven wel het beste argument inbrengt: een seculiere opvatting over de scheiding tussen werk en woke. Die bus is zijn arbeidsplaats, geen uithangbord voor levensovertuigingen die hij niet deelt en dus ook niet wil uitdragen. 

Of heeft hier iemand een beter tegenargument (dat sterker is dan 'het is maar een bundel kleurtjes op een busje', want dat is het niet)?