Gisteren kon u lezen over de Gaza-steunbetuiging in de Haagse Schilderswijk. Die liep episch uit de klauw en zelfs bij de altijd zo voorzichtige NPO NOS (!!) is te lezen dat deze lugubere bijeenkomst vooral een aanleiding was voor een potje openlijke, bloeddorstige jodenhaat. Volgens een woordvoerder van Jozias van Aartsen, VVD-burgemeester van DenHaagIsistan, werden er 'geen grenzen overschreden.' Staat u mij toe sterk van mening te verschillen met de burgervader, op grond van mijn belevenissen ter plekke. Laat ik eerst een paar zaken ophelderen. Ten eerste: het recht van mensen om te demonstreren zal ik ALTIJD verdedigen. Ten tweede: ik was niet herkenbaar als GeenStijl-journalist. Dit in verband met mijn veiligheid, een punt waarop ik later helaas gelijk kreeg. Ten derde: ik heb mij niet gemengd in discussies of mij op enigerlei wijze provocerend gedragen. Ik was er, en maakte foto's. Tot zo ver de huishoudelijke mededelingen. Het relaas nu.

Al meteen bij aankomst werd ik bedreigd en uitgescholden toen ik foto's nam. "Hoer, loop door, vies wijf", en: "We jatten je telefoon als je foto's maakt." Een politie-agente zag en hoorde het, en nam me apart. Of ik wel wist dat foto's maken voor onrust zorgde? Ik vroeg haar of ze de bedreiging had gehoord, en of ze wel wist dat fotograferen op de openbare weg is toegestaan. Ja, gaf zij toe, maar het kon weleens escaleren als ik dat deed. Ik maakte mij bekend als verslaggever van GeenStijl en legde uit dat met een GS-logo rondlopen toch ook voor de nodige onrust zou zorgen. Ook sprak ik de wens uit dat ik bij rellen tegen de pers op hun bescherming kon rekenen. "Nou, ik denk niet dat ik daar op zo'n moment tijd voor heb." De dreigprimaat liet ze ongemoeid. Kort daarop escaleerde de demonstratie in een jodenhatende rel.