De laatste bus stop van the British leg van Safari Eurabia is Telford, bekend van de tweestedenband met Rotherham, bekend van grooming gangs met """Aziatische""" daders en vaalblanke onderklasse-slachtoffers.

Telestai: het is volbracht, mijn Eurabia-queeste door Engeland. Het goede nieuws is dat de vijfde colonne der voetsoldaten van Islamabad, Doha, Riyad, Teheran, Mogadishu, Khartoem, Sanaa en wat dies meer zij er nooit in zullen slagen varkensvlees en alcohol aus te radieren in het perfide Albion. 

Engeland kan wel een toefje exotische omvolking gebruiken, met al die lelijke Britten die op een dieet van bier en bacon leven. Mijn God, wat zien de Britten in de Midlands er uit! Alsof ze leven op een dieet van bacon, bier en gefrituurde Bounty’s! De oude Feuerbach zei het al: Der Mensch ist, was er isst.

Ik zag één grote freakshow in Blackpool, Bradford, Bradbury, Leeds, Birmingham en Manchester aan mij voorbij hobbelen, een kruising tussen de inboedel van Carnivale, Freaks en de Jim Rose Circus Side Show.

Inmiddels was ik zo depressief en levensmoe geworden dat ik op het punt stond mij te verhangen in mijn hotelkamer in Telford (met tapijt op de vloer van de roze badkamer), slechts gekleed in een pruik, zijden lingerie en met een sinaasappel in de muil. 

Ik kon ook naar naar de Pussycats Night Club gaan, als een soort Boomer Groomer, om eens te kijken of ik op mijn 62ste nog de loverboy kon uithangen met al die white trash chavettes, ook al heb ik rijbewijs noch auto. De Pakistaanse grooming gangs wisten de spierwitte arbeiderskinderen in de val te lokken met een pizza Hawaï van Domino’s, ik bedoel maar.