U kunt stoppen met Brussel vernielen

Nou, dat was het dan, mensen. EINDE IN ZICHT. We rijden de tunnel uit, en het zonnetje schijnt boven zoemendgroene weilanden vol bijen en grutto's. In maart is 60% van Europa besmet, maar het is maar een loopneus en een bonkend hoofd en die heeft u ook na een weekend stappen (wat was dat ook alweer, opzoeken - red) dus niet zeuren, neem een herstelbiertje of een aspirientje, en dan gewoon per monsterfile naar het werk. U kunt stoppen met elkaar de hersens inslaan op social en IRL, gelieve op te houden met complete boomstammen door Brusselse bankgebouwen te smijten danwel voor lul te staan op het Museumplein met een baret en een camouflagepak. Zelf onderzoek doen is ook nergens meer voor nodig, dat doet Maarten Keulemans voortaan voor u. Overmorgen allerlaatste persco, woensdag gratis software om die QR-code van uw telefoon te verwijderen, voorts rehabilitatie Sywert die voortaan de Brand New Day commercials doet op ziin nieuwe zender Talpa. En Gommers wordt veldarts in Oekraïne, want dan doet-ie nog wat nuttigs. Festivalkalender HIERRR. Have fun!

“The end of the pandemic will not be televised”, we zullen het zelf moeten beslissen

Na twee jaar blindstaren op cijfers, die nooit het hele verhaal vertellen, is het al lang voorbij de juiste tijd om Yorick en Marino en alle andere blindstaarders op groenrode bolletjes bij de restvaccins in de kliko te knikkeren. We kunnen onszelf wel citeren (en dat doen we hier dan ook maar gewoon: "Dat cijfers het hele verhaal zouden vertellen, is een grove misvatting: volg de mentale effecten van corona en je komt in een heel ander universum van het menselijk wezen."), maar we kunnen ook een schitterend stuk uit het prestigieuze (altijd belangrijk om dat bijvoeglijk naamwoord te gebruiken om duh wetuhschap meer gewicht te geven - red.) British Medical Journal integraal vertalen. Het is niet heel lang en je hoeft geen viroloog, epidemioloog of überhaupt meer dan een mavoklantje te zijn om het te begrijpen, maar wie alvast de executive summary wil, het stuk is samen te vatten tot DEAUD AAN DE DASHBOARDJES! Integrale vertaling hieronder. En nu weer zo snel mogelijk normaal doen svp.

Dashboards met pandemie-statistieken hebben onze beeldschermen gedomineerd en geholpen om covid-19 te traceren, maar David Robertson en en Peter Doshi verklaren waarom ze niet zullen helpen om het einde van de pandemie te definiëren.

Aan het begin van 2021 leek de coronapandemie bezig aan een aftocht. Discussies en voorspellingen over ‘heropening’ en een ‘terugkeer naar normaal’ en het bereiken van groepsimmuniteit vulden de luchtwegen. Maar het optimisme werd de kop ingedrukt toen het aantal besmettingen en sterfgevallen steeg in India, Brazilië en elders. De aandacht ging naar nieuwe varianten van het SARS-CoV-2-virus, meest recentelijk naar omicron. Net toen we dachten dat het einde in zicht was, werd de horizon vertroebeld door nieuwe uitzichtloosheid.

In tegenstelling tot eerdere pandemieën wordt covid-19 uitgebreid gevolgd via dashboards die trachten om de real-time bewegingen en effecten van het coronavirus te traceren. Ze registreren testresultaten uit labs, ziekenhuis- en IC-opnames, overdrachtsaantallen en, recenter, toegediende aantallen vaccins.

Deze dashboards, met hun panelen vol cijfers, statistieken, epidemische curves en heat maps, hebben onze televisieschermen, computers en smartphoneschermen gedomineerd. In hun kern projecteren ze een aantrekkelijke objectiviteit, met data om je aan vast te houden in tijden van onzekerheid en angst.

Ze hebben bijgedragen aan de conceptualisatie van de noodzaak tot snelle indamming en controlering van het virus, ze stuurden publieke sentimenten, voedden de druk voor tegenmaatregelen en hielden een aura van noodzaak intact. De dashboards bieden een gevoel van controle op het moment dat het aantal gevallen afneemt na de invoering van bepaalde maatregelen, maar kunnen ook machteloosheid en dreigende catastrofe versterken wanneer de besmettingen stijgen.

**Het probleem met het definiëren van het einde van een pandemie
**Er is geen universele definitie van de epidemiologische waarden die het einde van een pandemie duiden. Bij welke waarde van welke metrische eenheid weten we wanneer de pandemie daadwerkelijk voorbij is? Wereldgezondheidsorganisatie WHO heeft de covid-19-pandemie uitgeroepen, maar wie vertelt ons wanneer hij is afgelopen?

De alomtegenwoordigheid van dashboards heeft bijgedragen aan het gevoel dat de pandemie voorbij is wanneer alle indicatoren dan wel tot nul zakken (besmettingen, ziektes, doden) of de 100 bereiken (het percentage gevaccineerden). Maar pandemieën van luchtwegvirussen in de afgelopen eeuw laten zien dat het einde nooit duidelijk te markeren is en dat de afloop van een pandemie beter te verklaren is vanaf het moment dat het normale sociale leven weer wordt opgepakt, niet met het bereiken van specifieke epidemiologische doelen.