Mogen we wat ijzerhoudende vloeistoffen in uw bierglas sproeien?

In tegenstelling tot wat het woord doet vermoeden bevat ironie geen ijzerhoudende materialen. In tegenstelling ook, tot wat retorici en polemisten al heel lang beweren, kan ironie ook niet sterven, of deaud zijn. Ironie is namelijk een stijlvorm en geen levend wezen. Taal wordt vaak wel synoniem geacht met levende organismen, omdat taal altijd in beweging is. Er komen woorden bij en er vallen woorden weg en ook de regels van de spelling en grammatica passen zich met de tijd (en soms helaas ook: aan de tijd) aan. Dat is overwegend een natuurlijk proces, maar dat maakt het niet automatisch biologisch en daarom kan een stijlvorm dus niet sterven. Ironie is echter wel, om het altoos in een metafoor te vatten, zo lauwwarm als Nederlandse televisiesatire - waar ze thans in hun laatste attempt het Engels trachten te verbasteren door "safe space" te vernederlandsen tot "Seef Spees" en daarmee onmiddellijk de laaklustigheid van hun eigen creatieviteit weergeven. Maar we dwalen af, want we trachtten de ogen op de lucht te houden - alwaar de ironie traditioneel uit streepwolken druipt als ware het toch een ijzerhoudend materiaal. Dood is het niet, miezeren doet het wel, edoch: vergeet in taal nooit het spel.