Groot maatschappelijk onrecht

U staat er misschien niet vaak bij stil, maar Nederland kent een zwijgende meerderheid die grotendeels bestaat uit hbo'ers. Deze hbo'ers hebben geen columns in de Groene Amsterdammer, ze bekleden geen topfuncties in het bedrijfsleven en eindigen zelden in de Tweede Kamer, maar ze zijn er en ze werken hard schoppen het soms tot middlemanagement. Ze vormen bovendien het fundament van onze beschaving en zijn het helemaal zat om te worden genegeerd. Sterker: het heeft er alle schijn van dat ze weigeren hun lot nog langer in stilte te ondergaan, blijkt uit een opiniestuk van een zelfopgeworpen spreekbuis vandaag in NRC. Daarin beklaagt Barbara Oomen zich geheel belangeloos (ze is zelf wo'er) over het gebrek aan erkenning en waardering voor de hbo'er, die (klaarblijkelijk) vaak niet wordt bedoeld of aangehaald als men het heeft over hoger opgeleide mensen, die het toch al zo zwaar hebben. 

"De gelijkstelling van hoger onderwijs aan de universiteit legt een van de meest fundamentele problemen in hoger onderwijsland bloot: de bovenmatige waardering van wetenschappelijk onderwijs en onderzoek, die ten koste gaat van praktijkgericht onderwijs en onderzoek."
(...)

"Toch maar even de feiten: het hoger onderwijs kent in Nederland twee vormen. Met universiteiten én hogescholen; wetenschappelijk én hoger beroepsonderwijs; wetenschappelijk én praktijkgericht onderzoek. De universiteiten verwachten in het komend jaar 342.000 studenten, het hbo 444.000."

Het pruttelt nog even door en dan concludeert Oomen dat de media meer aandacht moeten besteden aan hbo'ers. Wij willen vooral van deze gelegenheid gebruik maken om te wijzen op het belang van representatie. Het zou NRC sieren als ze per direct een hbo-quotum invoeren op de redactie, een maatregel die ook nog eens de waarde van de vooralsnog volstrekt zinloze School voor Journalistiek-diploma's zou opkrikken. Justice for hoger beroepsonderwijs!