Nou ja

Hoor eens, van Erasmusmoordenaar Fouad Lakhlili wisten we al dat-ie een autistische stoornis heeft en verminderd toerekeningsvatbaar is, maar dit werpt toch een heel ander licht op de zaak. Vandaag stond meneer voor de rechter en kwam op de proppen met een werkelijk daverend verhaal, dat vagelijk doet denken aan Star Trek, al kunnen we niet helemaal plaatsen waarom. Als kind ging Fouad namelijk altijd in gesprek met een computer in zijn hoofd, die een maand voor de slachtpartij plotseling het woord weer nam. Dat apparaat heeft volgens Fouad ook een naam: de partitie. "Ik wilde de kinderen niets aandoen," aldus monsieur, "Maar de partitie zei: I want them dead. Ik heb het meerdere keren uitgesteld, niet vanwege de zenuwen, maar ik wilde het eigenlijk niet." Eigenlijk zitten we hier dus te kijken naar iemand met enorme zelfbeheersing, die na vier weken ontzettend intentioneel leven helaas op zijn eigen grenzen stuitte en noodgedwongen overging tot partitioneel handelen. As you do.