Diversiteit&Inclusiviteit-Inzending van een ons bekende amateur-filosoof uit De Rest van Nederland

Oh man, man, man wat hebben we toch liggen rollebollen. Ja dat ene ook wel, maar deze keer van het lachen. Want wat is de kwestie? Nou het is hommeles in Gelijkwaardië. U weet wel, verreweg het meest gelijkwaardige land ter wereld: Nederland. 

We moesten de definitie even opzoeken en we schrokken ons rot. “Feminisme is het streven naar gelijkwaardigheid tussen man en vrouw.” Damn, we zijn feministen! Nooit geweten! 

Vrouwen, wij mannen staan gewoon achter jullie. Mensen die anderen minderwaardig behandelen: we vinden ze losers. Wij willen ook dat vrouwen evenveel rechten en plichten en posities en vergoedingen krijgen. En eerlijk is eerlijk, het kan zeker beter. Dit bereik je door elkaar over en weer gelijkwaardig en respectvol te behandelen. 

Sommige vrouwen zijn die gelijkwaardigheid echter zat. Ze willen niet gelijk worden gesteld aan die witte chauvinistische man. Nee, ze willen via quota worden voorgetrokken. Niet omdat ze per se even hard werken of evenveel capaciteiten hebben, nee omdat ze een mens-met-baarmoeder zijn. 

Inmiddels hebben fanatieke feministen hun voorrang bij wet geregeld en ook excuustruusposities opgeëist in diverse bedrijven en clubjes waar het in sommige gevallen al meer gaat over meningen en emoties in plaats van feiten en wordt geroddel in de boardrooms. Er wordt over elkaar gepraat, in plaats van met elkaar. 

Het gevolg? Leden van zulke organisaties herkennen zich niet meer in het beleid, hun verenigingsgevoel valt weg en men zegt hun lidmaatschap op. Desondanks blijft men de vrouwenagenda doorduwen, want ja hun eigen fanatieke agenda is belangrijker dan de club of zo.