Slapen doet u maar in een bed

Het was nog nooit zo goedkoop om met trein te gaan. Relatief dan. Moet je wel hopen dat je niet met zijn tweeën in een coupé belandt. Als vrouw. Van negentien. 

Want dan kun je nog beter als burgemeester je ambtsketting moeten vervangen door een gegalvaniseerde versie van wat eens was. Maar ja, had je maar geen sorry moeten zeggen. Gelukkig klagen de mensen niet meer zoveel. Niet over het geluid, maar ook niet over het beleid. Tevredenheid is een groot goed. 

Spoiler alert: mocht u nog van plan zijn de HBO-documentaire over Navalny te kijken: doet dat dan eerst. Als in: voor u deze aflevering beluistert. 

Ondertussen gaat gaat het leven verder alsof er niets gebeurd is, want in opstand komen is niet aan u besteed. D66 gaat nog eens heel groot worden.

Zomertijd, het klinkt leuk, maar het brengt niets

Het is hoog tijd om nu eens eindelijk iets tastbaars te doen voor de Oekraïners. Niet een beetje lafjes computerspelletjes sturen en hun dochters een warm onthaal geven, maar iets waar ze daar echt iets aan hebben. Deze nacht is het zover: uit solidariteit zetten we de klok een uur vooruit. Want alleen zo kunnen wij aan den lijve ondervinden hoe het is om daar te leven.

HOERA! LAATSTE AVOND ONDER HET JUK VAN RUTTE III

Alleen vanavond gratis bier, voor iedereen. Want deze avond komt nooit meer terug, en niemand neemt ons die meer af. De laatste avond onder het juk van Rutte III. Daarom gratis loempidellen aan de bar, een glaasje kaasstengels op iedere tafel, en uiteraard zo'n glaasje met sigaretten en een asbak. We nemen feestelijk afscheid van Het Regime, en hebben -voor het eerst - zin in de toekomst. Nog 1 nachtje slapen, en dan is het zover. We gaan VOORUITKIJKEN NAAR DE TOEKOMST.
OANT MOARN.

Landgenoten!

In oktober kreeg ik het eerste exemplaar van de nieuwste Bijbelvertaling. De oude bronnen zijn omgezet in de taal van onze tijd. Ook het kerstverhaal. Een weerloos afgepakt toeslagenkind als teken van wanhoop. Het verhaal van de geboorte van Jezus blijft maar opgerakeld worden. Het is altijd en overal verteld. In op dit moment overvolle kerken in Barneveld, maar ook in barakken en schuilkelders. Overal en steeds weer geeft het de mensen niet zoveel, want steeds minder mensen geloven. Nu ook deze kerst, die superkut is. 

Verhalen zijn verhalen en niet de werkelijkheid waar we nu inzitten. We waren zelden zo niet-verbonden met elkaar. Ieder van ons heeft zijn eigen verhaal, het ene nog uitzichtlozer dan de andere. Wij mensen zijn immers heel verschillend, maar de situatie is nu al twee jaar uitzichtloos. Iedereen vindt het leven nu niet zo leuk. We zijn vrij om te denken en te geloven wat we willen, als je maar niet op Twitter zit. Als je mening iets anders is wordt je gecanceld. Jammerdebammer. Ik heb de pech om met mijn werk de meest uiteenlopende wappies en kutmensen te zien. Ik wil hun persoonlijke verhaal niet horen. Zelden zijn dat namelijk verhalen van moed en doorzettingsvermogen. 

In ziekenhuizen zijn mensen ook al moedeloos en zien ze het echt niet meer zitten. Al die mensen in de zorg doen fantastisch werk, maar hebben steeds meer te maken met agressieve teringlijers die het werk onmogelijk maken. Ze gaan door voor onze gezondheid, mits je ziektebeeld corona is. Heb je kanker, hart- en vaatziekten of iets anders, dan kun je de tyfus krijgen. Ik hoor ook zelden verhalen meer van trots en ambitie. Studenten aan de TU Delft die opgesloten zitten in hun huis. Of een bedrijf in Deurne, die als een van de weinige bedrijven nog open zijn. Alle andere verhalen gaan over wanhoop.