achtergrond

Geenstijl

login

word lid

nachtmodus

tip redactie

zoeken

@Albanie

Safari Eurabia - De laatste joden van Albanië

Jews are news

Na mijn hommage aan Egon Erwin Kisch kreeg ik in het twitterriool te horen dat ik wel héél erg vaak over joden schrijf. Die vaste querulanten zijn natuurlijk ordinaire antisemieten met een Wajong-uitkering maar toch bedien ik ze keurig van repliek. Ik studeerde namelijk bijbels Hebreeuws, modern Hebreeuws, Jiddisch, talmoed, rabbinica, Aramees en Joodse geschiedenis en ik ben dus bevoegd om over joden te schrijven, net zoals een valse veilingnicht die kunstgeschiedenis heeft gestudeerd, in Tussen Kunst en Kitsch een kwartier mag ouwehoeren over een waardeloos vaasje dat een of ander geldhongerig wijffie van de vliering in het huisje van haar stervende moeder heeft gepikt. 

Daarnaast deed ik Arabisch en geschiedenis van de islam en studeerde ik af op de jihad bij prof. Mr. dr.  Ruud Peters (أرقد في سلام). Mijn keuze voor die vreselijk moeilijke taal maakte ik uit financiële wanhoop want met Hebreeuws valt natuurlijk geen droog brood te verdienen. Ik kom zo terug op die studies en op mijn ontgroening bij het Amsterdamsch Studenten Corps. 

Tijdens mijn bestaan als razende reporter bezocht ik overal in de islamitische wereld de wegkwijnende joodse gemeenschappen, een bijzonder treurige ervaring. Van al die ooit zo bloeiende gemeenschappen in Irak, Afghanistan, Syrie, Egypte, Libanon, Algerije, Tunesië en Marokko is niets meer over. In Libanon woonde nog 1 jood en in Algerije (waar ooit 150.000 joden woonden) bleef de teller op nul steken. In Afghanistan woonden nog twee stokoude joden en die leefden op voet van oorlog met elkaar. Ook in Tunesië is het een aflopende zaak. 'Tunis is een joodse stad’, schreef Guy de Maupassant ruim een eeuw geleden maar toen ik er was in 1997, woonden er nog maar achthonderd joden in heel Tunesië en die zullen inmiddels ook wel vertrokken zijn, dankzij het monster dat lieftallig "de Arabische Lente"wordt genoemd. Hoi Monique Samuel!

Safari Volkskrantia - Hoe anachronisme Arthur door de Azijnbode aan de leiband werd gelegd

Allesonthullend verhaal!

Ik was net een doorwrocht essay aan het tikken over het Albanese piramidespel en de ponzifraude die tot de totale ineenstorting van de toch al zo broze economie van het landje leidde en grote gevolgen had voor de georganiseerde misdaad in in Italië en de rest van West-Europa, toen ik las dat Sheila Sitalsing en Bert Wagendorp de lier aan de wilgen hebben gehangen wat hun columns in de Volkskrant betreft. 

Ik moest even slikken want kennelijk vindt er een grote schoonmaak plaats bij de krant, met verstrekkende gevolgen voor het columnistenbestand. Sitalsing en Wagendorp zijn uiteraard uit eigen beweging opgestapt en ik ben vooral benieuwd hoe de veelkoppige hoofdredactie van de VK het vacuüm gaat opvullen. 

Het kan maar zo zijn dat Pieter Klok net als zijn collega bij Trouw er voor kiest om woke personen van kleur aan te trekken, met bizarre stukjes die in de regel worden geschreven door roomblanke ghostwriters, blonde bakvissen met pukkels die net zijn afgestudeerd aan de Evangelische School voor Hoernalistiek. Get woke, go broke.

Hoe het ook zij: ik voel aan mijn water dat ik er ergens dit jaar uit zouden worden gebonjourd wegens oud, blank, dik, cisgender, seksistisch, islamofoob, racistisch en last but not least: alt right. 

Ik slaakte een kreet van opluchting want mijn spectaculaire overstap naar GeenStijl, op 1 januari van dit jaar, was dus geweldig getimed. We moeten even terug in de tijd naar mijn diverse momenten van Algarviaanse camaraderie en bonhomie met Bart Nijman. Hij schreef daar uitvoerig over in zijn laatste nieuwsbrief

Deze ontroerende passage wil ik u niet onthouden:

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.