Zon schijnt weer, gevoelstemperatuur rond vriespunt

Het leven is een feestje, maar je moet wel zelf zorgen dat je je niet volstouwt met taart en chips en bitterballen en van die hele gore Japanse nootjes, zodat je niet halverwege tonnetjerond ligt te kokhalzen in de logeerkamer. Sowieso een belangrijke deugd, zelfbeheersing, maar niet eentje waar de fractievoorzitters van de coalitiepartijen in grossieren. Prinsjesdag is van oudsher een feestelijke aangelegenheid, maar aan de vooravond van de Algemene Politieke Beschouwingen stonden de dames (Wilders was helaas niet beschikbaar) onze Tom Staal met lange gezichten te woord. Vorige week deed Omtzigt, die bekend staat als cool, calm and collected, noodgedwongen een stap terug. Vervanger Nicolien van Vroonhoven sprak haar mond voorbij tegenover de Volkskrant en liet zich ontvallen dat NSC bij een negatief advies van de Raad van State zijn handen aftrekt van het asielplan. Caroline van der Plas zag dit alles tandenknarsend aan, besloot het naast zich neer te leggen, vergat dit, vertelde in bovenstaande video wat ze ervan vindt, om na een paar zinnen tot inkeer te komen: "Maar ik heb er eigenlijk voor gekozen daar niet op te reageren." En Wilders, nou ja, die twittert. Voor leuke collega's hoef je zelden een beroep op je zelfbeheersing te doen, maar ja, deze mensen lijken elkaar geen leuke collega's te vinden. Welgemeend advies: probeer toch even tot tien te tellen. Niet voor ons, niet voor elkaar, maar gewoon, noem eens een zijstraat, in het landsbelang.