Nu.nl is een krant uit 2000 geworden, gedrukt met de onzichtbare inkt van Rob Wijnberg

Het is weer zondag en dan gaat de kapelaan van voormalige nieuwswebsite Nu punt en el altijd bij zichzelf te biecht. Ditmaal gaat de zelfkastijding niet over “waarom we wit zeggen in plaats van blank” of “waarom je geen kritiek op klimaatbeleid mag hebben in de comments op NuJij”, maar waarom de nieuwswebsite de nieuwswaardige beelden van het nieuws dat het Meisje met de Parel getroffen werd door vandalisme niet plaatste. Nou, dan komt er een heel doodsreutelend oudmediaal boomerverhaal over “context” en “kopieergedrag” en dat Nu.nl zelf klimaatsverslaggevers in dienst heeft zodat ze geen beelden van andere activisten hoeven te plaatsen. Ze willen bij Nu.nl niet dat ánderen bepalen wat nieuws is, terwijl dat enerzijds de essentie van nieuws is (namelijk: Nu.nl dicteert niet wat er in de wereld gebeurt) en anderzijds een bekentenis dat Nu.nl wil bepalen wat de lezer voorgeschoteld krijgt (een beetje zoals Hans Nijenhuis ooit trots verkondigde dat ie tegen Rutte had gezegd dat ze ook Wilders premier konden maken toen Rutte niet deed wat AD wilde). 

Tot slot is het heerlijke schijnheiligheid voor de zondagmorgen, want de Nederlandse MSM hangen aan elkaar van persberichten, politieke agendajournalistiek en 1 op 1 doorgeplaatste rapporten en “onderzoeken” die gemaakt of gefinancierd worden door Vluchtelingenwerk, Amnesty of Greenpeace, of betaald zijn door de Postcodeloterij, en waarin de meest alarmistische eenzijdigheden onweersproken worden opgedreund. Maar een door toevallige passanten gefilmde actie van een stel activistische nietsnutten met lijm, steenkolenengels en een warrig verhaal over het einde van de mensheid, moet bij de parel van de digitale printjournalistiek ineens langs de morele meetlat van de Code van Bordeaux, een aanstootmeting en een diep gevoeld verantwoordelijkheidsgevoel over hun angst dat Nu.nl-lezers zich massaal overal aan vast gaan lijmen zodra ze een videootje van een paar clowns met een lijmstift bij een schilderij zien. Kapelaan Hoekman van DPG zit kortom weer eens héérlijk in een vlek te wrijven, en ditmaal is het een lijmvlek dus het laat ook nog eens heel lastig los. Tot zover onze eigen preek, iemand nog een hostie?

En vergeet je Halloweenkostuum niet

Voor de MILJOENEN liefhebbers van Max Verstappen is het twee-na-laatste raceweekend van het seizoen een beetje mwa, wegens toch al wereld- en constructeurskampioen plus Red Bull heeft het FIA prijsplafond moeiteloos verslagen na die luizige 7 miljoen dollar boete. Je kan nog een beetje hopen op Checo om wat jalapeno in de Grand Prix van Mexico te roeren (en Papa Perez blij te maken), maar laten we wel wezen: die kans is pequeno. Gelukkig is het ook nog Halloweenweekend en nee dat is niet alleen Amerikanisering want TOEVALLIG is het ook in Mexico deze week Dia de las Muertos - het feest van de doden. Toch even noordwaarts naar Amerika nog, want Bill Maher - the last Amerikaanse linkskomiek still standing - gaat verkleed als Gen Z'er, zo leren we uit zijn betoog hierboven. Enger wordt het namelijk niet, in 2022. F1-kwali vanaf tien uur, Netflixtip Barbarian voor wie een passende genrefilm zoekt (want het ophefwaardige Dahmer heeft u al gezien natuurlijk) en pas op voor spinnenwebben in het trapgat, of bedelende kinderen aan de deur. Oant moarn.

Een vaste lezer van deze serie suggereerde dat ik absoluut aandacht moet besteden aan Jaap Mollema alias Prof. Drs. G.B.J. Van Frikschoten, waarvan akte

In een filosofische bui denk ik wel eens dat mensen niet dood zijn zolang je aan ze denkt, maar daar schieten de doden weinig mee op natuurlijk. Na de dood van Jaap - hij werd op 8 augustus 2013 in Amsterdam aangereden door een vrachtwagen - raakte hij al snel in de vergetelheid. Een paar regels van de dichter J.C. Bloem uit het gedicht Zondag zijn hier van toepassing:

Niet te verzoenen is het leven.
Ten einde is dit wellicht nog 't meest:
Te kunnen zeggen: het is even
Tussen twee stilten luid geweest.

Ik kende Jaap van lange nachtelijke chatsessies via Facebook en Skype, die vooral gingen over muziek en de Mokumse gayscene en niet zozeer over de islam. We namen 's nachts even vrij van de mohammedanen want er is meer tussen hemel en aarde dan die opium voor het volk.

Jaap kwam uit Appingedam (5 juni 1963), speelde in bandjes en kende de Groningse muziekscene met Herman Brood, Jan Rot&The Streetbeats , White Honey, The Meteors, AA&The Doctors , Subway, New Adventures, Boozy, en Phoney&The Hardcore .

We waren meestal flink in de lorum tijdens onze chats en ik vermoed dat ik zijn plan om een politieke partij op te richten niet helemaal serieus nam. Mike von Bibikov harkte in 020 ooit 1245 stemmen binnen met zijn Reagering, met stem-magneten als Rob Scholte, Peter Klashorst, Maarten van der Ploeg, Peter Giele en Ad De Jong op zijn kieslijst. Maar Frik was razend enthousiast, getuige zijn allerlaatste twiet.

Ik was benieuwd wat er op het internet nog te vinden was over Jaap en - laat ik me voorzichtig uitdrukken - het is niet genoeg voor een vuistdikke biografie. Het archief van de Amsterdam Post staat online en Jaap leeft ook nog door op Twitter.

We lijden weer eens iedereen de weg (met een lange ij, ja)

Meerdere geliefde en minder geliefde politici hebben Nederland al "vol" verklaard, niemand minder dan de wijze Zweedse autist-profeet Greta Thunberg schamperde al over de illusie van eeuwigdurende economische groei en nu lezen we ook nog in de Financial Times, waarvoor we op zaterdag altijd naar een bibliotheek in Oxford reizen om daar met een kop thee en een pijp in de leeszaal van een universitaire bibliotheek in een Chesterfield weg te zakken om al tut-tut-tuttend over de deplorabele staat van de wereldeconomie en de absurde olieprijzen te lezen maar goed, we dwalen af: we lezen dus in FT dat Nederland zowel vol is, zoals bijvoorbeeld Juliana, Fortuyn en Wilders allemaal al eens beweerden, als ook Greta's voorspelde grenzen van economische groei bereikt heeft. Oh, hoe ogenschijnlijk uiteenlopende werelden samen kunnen komen op een zaterdagmiddag in een Chesterfield van een bibliotheek in Oxford! Als het goed is kun je in bovenstaande tweet op een gratis leeslink klikken, maar anders hier de samenvatting: In Nederland zijn te veel mensen en varkens op te weinig oppervlakte, wordt er enerzijds te weinig gewerkt en zijn er anderzijds te veel diensten- en consumptiebehoeften, en eindigt dat allemaal in BOZE MENSEN die hun welvaart zien stagneren terwijl de fietsenstalling op het station te vol is om te parkeren. Kortom. Alles wat u al wist omdat u het dagelijks ervaart, staat in dat stukje samengevat. Wij wilden alleen maar even snoeven over ons wekelijkse tripje naar een universiteitsbieb in Groot-Brittanië. Cheers.

BNNVARA was weer iets te gretig op zoek naar (islamitische) slachtoffers

Recent te zien bij BNNVARA: Breuklijnen. Over banlieues van Europa, die al lang niet meer tot Frankrijk beperkt zijn. Het programma bevat het beproefde NPO-recept van arme mensen die gedupeerd worden door een overheid die niets doet tegen rijke mensen, geschilderd in een decor waarin verval en vervuiling spontaan ontstaan, drugscriminaliteit en bendegeweld geen bron, oorsprong of culturele achtergrond hebben en alles is terug te voeren op beroerde sociaal-economische omstandigheden die op een of andere manier vooral moslims en overige migranten treffen. Sinan Can vindt tussen die puinhopen dan steeds HOOPGEVENDE mensen, van kleur, die dingen doen die ondanks de blanke hegemonie van geld, cultuur en welvaart tóch goed gaan in hun armetierige bestaan. De voorzichtige ontdekking van shariarechtbanken in Engeland (niks nieuws) of het subtiel benaderde bendegeweld in Zweden (niks nieuws) leiden tot bescheiden policor applausjes, maar niet te luid anders worden de populisten wakker. Ging allemaal goed, totdat de geharde Frankrijkcorrespondent Kleis Jager de aflevering van Breuklijnen over Parijs zag, een en ander ging factchecken en nabellen en tot de keiharde conclusie komt: Feitenvrij, vooringenomen, monumentale mislukking. BNNVARA vindt het jammer dat Kleis teleurgesteld is. En daar moeten we het mee doen.

Architect: Ed Nijpels

De dochter van Edith Schippers is meerderjarig. Nee viezeriken, dat betekent alleen maar dat mama weer mag gaan werken (leeft de poedel eigenlijk nog, Edith? We hopen van wel!) Dus mama Schippers wordt grootmoeder van de vvd-senaatsfractie. Een gehaaide marketing-move van een partij in verval, maar ook een intern gevaar voor Mark Rutte. Want er wordt aan zijn stoelpoten gezaagd. Het Financieel Dagblad beschrijft tussen de regels door (knipsel 1 & knipsel 2) hoe nerveus Rutte is (en wist u dat Edith vriendjes is met Geert?), maar in NRC lezen we hoe actief de herinneringen van Ed Nijpels nog zijn aan een fotomomentje waarbij hij van Mark niet naast hem mocht staan. EN NU MOET MARK DEAUD. Nijpels heeft jaren gewacht op later en de geur van bloed in de coulissen van het Binnenhof wordt sterker. Want Edje Raketje, architect van een coup tegen de premier, heeft liberale strijdmakkers, en een heel scenario.

"A gentleman named Q"

Goed, iedereen die wel eens op Hollywood Boulevard (LA) is geweest, weet dat het meer klatergoud dan superrijk is, maar goed: in Wassenaar wonen in weerwil van het weelderige imago ook universitair docenten op drie hoog achter en bovendien is Duinrell ook maar gewoon een veredelde boerencamping met een zwembad. Maar voordat we verdwalen in vergelijkingen, even naar de kern: de Amerikaanse man die ondanks opleiding, achtergrond en ontegenzeggelijke skills keihard tegen de beperkingen van zijn eigen welvaartssamenleving is aangelopen, heeft dus maar uit arren moede een houten huisje op het trottoir gebouwd. Met plantjes en gordijntjes, tamelijk knus en gezellig eigenlijk. Zelfs de Fox-verslaggevers zijn onder de indruk, and they ain't even mad. Piepkleine huiskamervraag: hoe lang nog voor Onze Sociale Huurwachters (en Hullie Uitheemse Stoelslapers) een hamer, nagels en wat resthout van Hugo's fictieve bouwplaatsen trekken om zich aan de stoepen van het Benoordenhout vast te lijmen spijkeren?

Het FIA racekartel bereidt zich voor op de Mexican Grand Prix

Zo en dan is het nu weekend en in het weekend willen we ook wel eens LEUKE dingen doen, die LEUK zijn, omdat het verder allemaal zo vaak al lang niet meer LEUK is. En nee natuurlijk vindt niet iedereen Formule 1 LEUK en bovendien is Max Verstappen alleen weer voor de tweede keer (geen) wereldkampioen dus waarom zouden we u dan aan een F1-topic lijmen? Nou, omdat we na een week vol soepgooiende, tafelplakkende, publieksprijs-calimeroënde en klimaathuilende kleine egootjes enorm veel zin in hebben in het blije eierhoofd van Papa Perez. Bovendien hebben we hierboven nog een stuk uit-ste-ken-de onderzoeksjournalistiek inzake de bijna-dood van Pierry Gasly, en wie daarvoor de gevangenis in zou moeten. Dus verhoog je cateringbudget, knal een schaal nacho's op tafel, vaccineer jezelf met corona en vraag ff aan Jos Verstappen of ie z'n zoon bij een pompstation achter wil laten omdat we Papa Perez een home victory van z'n hijo Checo gunnen. Omdat we dat LEUK vinden, ja. Lights out, in de pitlane althans, voor een LEUKE vrije training op een LEUKE vrijdagavond, hierrr ergens of via je eigen play. LEUK! Ohja en 7 miljoen boete voor Red Bull, plus tien procent minder windtunneltijd.

Come on over baby, whole lot of weeping going on

Roy Orbinson, Johnny Cash, Carl Perkins, Chuck Berry. Allemaal op hun eigen manier geen lieverdjes maar de grootste bad ass overleefde ze allemaal: Jerry Lee Lewis. Verwend blank jongetje uit New Orleans, mega getalenteerde pianist en  gezegend met een levensenergie waar je 87 mee kan worden. Ja ja, hij huwde ooit zijn 13-jarige nichtje (legaal in VS destijds!) en had zo nog een en ander op z'n playlist staan, maar noem ons maar lekker oud als we zeggen: zo worden ze helaas niet meer gemaakt. Vandaag de dag is het autotune en brand safety, toen was het talent, branie en een muzikaal breekijzer tegen de banale braafheid van de jaren vijftig, and beyond. Enkele dagen terug werd The Killer al doodverklaard, maar goodness gracious, hij ademde nog een paar dagen door. Tot nu. RIP.

The day the music survived

De aandeelhouders van GeenStijl hebben een vijandig vriendelijk overnamebod op MySpace gedaan. Sinds de teloorgang van dat sociale netwerk is het hard achteruit gegaan met alle belangrijke facetten van het internet. Van technologische ontwikkeling, die door de afvoerputjes van commerciële en complottistische algoritmes is gespoeld, tot een verdere teloorgang van populaire muziek: de grootste artiesten hoeven niet eens meer te kunnen zingen en het duurde totdat Kanye West aan de kant gezet werd door zijn lieftallige vrouw dat de wereld er achter kwam dat hij eigenlijk niets meer is dan een verwrongen jodenhater die handelt sportschoenen en vreemde zonnebrillen. Daarnaast is zelfs de edele deerne Britney Spears gereduceerd tot naaktmodel, dat nota bene niet eens meer écht naakt op sociale media afgebeeld mag worden omdat algoritmes niet van tepels houden. Zo zijn we dus als rechtschapen internetgebruikers aan twee kanten gedupeerd. Derhalve is GeenStijl van zin om MySpace nieuw leven in te blazen, alle ondergeschoven bandjes, op privacy gebouwde technologische ontwikkelingen en op vrijheid van alle uitingen gestoelde vertakkingen die ooit uit het OG sociale medium kwamen, een nieuwe kans te geven in het online moeras waar we thans dagelijks door moeten waden. Indien de acquisitie slaagt, zullen we MySpace onderbrengen in een garagebox, want tussen het stof van de oude fotoboeken, een half vergane BMX-fiets en de auto-onderdelen die je vader ooit wel wist te verwijderen, maar nooit eigenhandig kon vervangen, bloeien de mooiste bloemen. Onze nostalgie zal ieders nostalgie zijn.