“Achteraf kan niet gerepareerd worden wat vooraf niet goed is afgesproken”

De Algemene Rekenkamer. Een soort kluis voor levende calculators, waar iemand soms een bonnetje uitprint en onder de deur naar buiten schuift. Vaak zijn die bonnetjes in bloedrode cijfers geschreven. Het was de Rekenkamer die zei dat Sywert slechts een symptoom was van een VWS-probleem van 5 miljard aan verdwenen coronabonnetjes. De Rekenkamer rekende af met Karin “aardgasvrije wijken” Ollongren, becijferde de breuken bij Defensie en registreerde de hele Rijksoverheid als een onrendabel huishouden. Uiteindelijk doet nooit iemand wat met die Rekenkamerberekeningen om beter terug te bouwen, met sluitende begrotingen of betaalbare plannen en zo.

Nou is het allemaal geen geheim of verrassing dat politici niet met andermans poen overweg kunnen, en dat de Staat als slecht bestuurd bedrijf zonder eigen productielijn per definitie bij anderen in de schuld staat om überhaupt te kunnen blijven bestaan. Maar bij Rutte IV zijn niet alleen de cijfers niet op orde. Het hele bestuur dreigt een oligarchie te worden, waarin lobbyisten hun eigen diepe zakken inzetten om te bepalen hoeveel belastinggeld Rutte aan het klimaat gaat uitgeven, aan de stikstofcrisis of aan al die Veiligelanders die hier niet-bestaande huizen komen opeisen. De Tweede Kamer - die budgetrecht heeft en dus democratisch gezien hoort te bepalen wat er met uw belastinggeld gebeurt - wordt volgens het coalitieakkoord alleen nog maar “geïnformeerd”.

Je weet wat dat betekent onder de Rutte Doctrine: Regering neemt een besluit (of tegenwoordig: de rechter dwingt de regering tot een besluit). Dat besluit is te duur, onuitvoerbaar of het maakt burgers, boeren of kleine bedrijven kapot. En de Kamer krijgt heel ver achteraf de “kritische rapporten” te lezen die vooraf al waarschuwden dat de eisen van Timmerfrans, Schwab, Soros, Urgenda en Exctinction Rebellion onuitvoerbaar & onbetaalbaar waren. En dat allemaal op basis van een regeerakkoord dat vol staat met dingen die geen enkele coalitiefractie in z’n verkiezingsprogramma had staan. Dus: de burger is bedrogen en de Kamer wordt omzeild. De Rekenkamer schrijft dan heel keurig op dat deze gang van zaken “in democratisch opzicht ongewenst” is en: “Vanuit het belang van het budgetrecht volstaat het niet om hier alleen maar over “geïnformeerd” te worden.” Maar u kent ons. Wij zeggen dan, met veel aplomb en ook bombarie: **RUTTE VIER WORDT EEN DICTATUUR. **

Eenmans Rekenmachine Pieter Omtzigt ziet de parlementaire enquête over een paar jaar al aankomen. Maar in dictaturen legt niemand rekenschap af, behalve de critici en de onschuldigen. Die krijgen de rekening, en de trappen na.

Borrelt het bij u al, of moeten we nog even bijschenken?

Omgekeerde 1984-effecten. Dat is wat we zien. Steeds minder, en niet steeds meer, heeft de H. Hugo of zijn erfopvolger, de Ernstige Kuipers, via het televisiescherm invloed op het dagelijks gedrag van de kudde. Winston onderwerpt zich niet, Winston ontwikkelt een wappiegevoel! Steeds meer mensen die braaf alle regeltjes van de lockdown, het vaccineren en de digitale vrijheidsbeneming volgden, beginnen twijfels te voelen. En niet alleen winkeliers, horecavolk en andere "niet-essentieel" (bestaat niet - red.) verklaarden komen in opstand: tot in de top van de Britse "Nudge Unit" rijzen twijfels: "I can now appreciate the vulnerabilities of well-intentioned, democratic regimes, and the potential for behavioural science to be used inappropriately." Het OMT zegt het De OMT (Outrage Mobilizations Tweets) zeggen het: #NederlandGaatOpen. Dus: BIERTJE?

Man heet Mark

Maandagavond was het al zichtbaar in de video voor het houten kabinetje in zijn Torentje, waarin een afgeleefde man de plichtmatigheid van het praatje niet meer achter een montere glimlach wist weg te moffelen. Vanmorgen bij het Catshuis, onder de mistige herfstdeken van een land in lockdown, was de viervoudige premier nauwelijks van het weer te onderscheiden in het Haagsche grauw. Somber en bedrukt schreed de stemming van het hele land richting zijn Catshuis voor alweer een corona-overleg, en later op de dag lukt het slechts ternauwernood om de eeuwige grijns te forceren bij de kennismaking met Olaf Scholz in Berlijn. Het enige dat zich scherp aftekent achter dit gesluierde schilderijtje van de tijd, zijn de scheuren in het plamuur van het paleis van de geveinsde ongenaakbaarheid van de premier.

Wat gaat u de rest van de week doen?

Woensdag gehaktdag, de week is weer doormidden. JAMMER DAT ER NIKS IS OM NAARTOE TE LEVEN. Vandaag kwam het OMT (Overtoepende Media Toeteraars) bijeen om de blauwdruk van uw komende weken te schrijven en daar zit vrijdagavond wel een persco aan vast, maar nog steeds geen pilsje uit de fysieke tap. Terwijl Het Blauwe Lijntje wel naar beneden buigt [RONALDO-OVERCORRECTIE: MINDER SNEL OMHOOG GAAT - RED.]. Dus misschien is een beetje optimisme wel op z'n plek, ook al zit je dit weekend sowieso nog opgehokt in eigen geheime huisfeestkring. We gaan de goeie kant op. Ongeacht wat de Nieuwe Hugo ook liegt niet zegt. Ach ja, in Spanje is ook niet alles rozenkrans & halvemaneschijn.

De Profeet van Molenbeek is aan zijn Safari Eurabia begonnen. Tweede halte: Barcelona en omstreken

De eerste keer dat ik Barcelona bezocht, in augustus 1980, werd ik meteen beroofd in de Barri Gòtic, een bolwerk van hoeren, zigeuners, junks en naffers. Ik had met mijn toenmalige verloofde in de bloedhitte alle verplichte attracties afgevinkt en we ploften doodmoe en dronken neer in een groezelige kroeg in de Gotische wijk. De tas van mijn lief, met paspoorten, traveller’s cheques en camera, stond tussen onze barkrukken. Het was een Venus en Mars-dingetje want ik heb het liefst niks op zak, behalve een propje geld, en loop dus nooit met alle waardevolle spullen in zo’n opzichtige damestas waarin “ze” sowieso nooit iets terug kunnen vinden. 

Links van de verloofde stond plotseling een licht getinte meneer en rechts van mij dook nog zo’n exemplaar op. Foetsie was de tas!

Dat kostte ons een avond (en bijna de relatie vanwege wederzijdse beschuldigingen en de gebruikelijke guilt trip) op een smerig politiebureau, waar een snorremans met een bespottelijke pet met één vinger een uitgebreid verslag tikte op een gammele tiepmasjien. Achter de balie bevond zich een kooi waarin tientallen moros, zoals de politie de Noord-Afrikanen noemde, ons grijnzend aanstaarden, als de apies in Artis. 

Sedertdien bezocht ik Barcelona regelmatig want ik had ontdekt dat de Gotische wijk veel veiliger was als je heel gericht recreatieve drugs scoorde bij de moros, in plaats van er bij te lopen als een blije toerist. 

Mijn favoriete wijk was Barceloneta, een zwoele en liederlijke volkswijk aan het strand die gesloopt werd voor de Olympisch Spelen in 1992. Sindsdien meed ik Barcelona als de pest, mede afgeschrikt door dat gekrijs van Freddie Mercury en Montserrat Caballé, een nog gruwelijkere gehoormarteling dan het hele oeuvre van BLØF en Coldplay bij elkaar. 

De hernieuwde kennismaking met Barcelona, ruim dertig jaar later, is kil. Er blaast een ijskoude wind over de Plaça de Catalunya en in de stromende regen loop ik over de Ramblas naar het monument ter herinnering aan de islamitische terreuraanslagen hier én op de boulevard van Cambrils, waarbij in totaal 16 doden en 140 gewonden vielen. De Sagrada Familia, stadion Camp Nou en een discotheek stonden ook op het verlanglijstje van het clubje moslimterroristen maar bleken logistiek te hoog gegrepen voor de jongeren.

You know, going back to when we were children, I think that most of us in this Stamcafé thought that justice came into being automatically, that virtue was its own reward, that good would triumph over evil

We hebben de medische werkelijkheid. De statistische duiding. De politieke benadering. De psychologische verwondering. Maar hadden we de popculturele referentie al een keer ingezet om de afgelopen twee jaar mee in een perspectief te zetten? Zo neen, sta ons toe aan de hand van Oliver Stone's JFK (1991). Stone was weer bij Rogan omdat hij nog steeds graaft naar de waarheid over de dood van John F. Kennedy, volgens hem "de meest opzichtige complottheorie allertijden". Hij heeft een nieuwe docu gemaakt die we nog niet gezien hebben, maar wel deed terugdenken aan de film uit 1991. In de fameuze rechtbankscène aan het einde van de film, gedeeltelijk hierboven, waarin officier van justitie Jim Garrison (Kevin Costner) bepleit dat de moord op JFK een complot is van de Amerikaanse regering, inlichtingendiensten en wapenfabrikanten, bleven we even hangen bij een fragment over onderklassers die Garrison geld stuurden om "de waarheid" boven tafel te krijgen. We gaan het voor niemand invullen, want dan worden wij weer voor gek verklaard, maar: kijk de scène eens (monoloog hier) en vertel ons of het je iets leert over het huidige fenomeen van duizenden doodnormale mensen die zo gewillig (en zo veel) doneren aan Willem Engel, Waku Waku, FvD, Blckbx, Maurice en al die andere "waarheidszoekers", ""waarheidszoekers"" en """waarheidszoekers""" in een tijd dat het vertrouwen in de oprechtheid van de overheid ongekende dieptes bereikt.

[Dramatische muziek zwelt aan]

"I have here some $8,000 in these letters sent to my office from all over the country – quarters, dimes, dollar bills from housewives, plumbers, car salesmen, teachers, invalids. These are people who cannot afford to send money but do." These are the ones who drive the cabs, who nurse in the hospitals, who see their kids go to Vietnam. Why? Because they care, because they want to know the truth, because they want their country back, because it still belongs to us, as long as the people have the guts to fight for what they believe in!"

De zoektocht naar de waarheid is een waarheid op zichzelf.

Witte IC-jas ook klaar met junta van cijferjongleurs. Ondertussen erkennen de VS & Zwitserland: 'Auto-ongeluk maar positief op covid? Coronadode!'

Er kantelt iets. In Engeland werd in augustus al erkend (of opgebiecht, zo je wil) dat meer dan de helft van de patiënten niet vanwege corona in het ziekenhuis kwam, maar daar pas positief werd getest en toch als 'coronapatiënt' werd opgeschreven. In de Verenigde Staten erkent het Center for Disease Control (het Amerikaanse RIVM dus) nu ook dat in New York meer dan veertig procent van de patiënten voor iets ánders in het ziekenhuis kwam, en daar positief getest werd op (a-symptomatische) covid. Een paar dagen verder terug bekende de Zwitserse Bondspresident dat iemand die overlijdt aan een auto-ongeluk maar óók positief test op corona, van de WHO als coronadode moet worden bijgeturft. Videobeelden uit Amerika (waar zelfs CNN stupéfait is) en Zwitersland na de breek.

In Nederland projecteert het Erasmus MC vandaag de kop van een cijferleugenaar op hun gebouw (foto boven): Ernst Kuipers is een Nieuwe Hugo die liever liegt dan een vraag waar hij geen antwoord op weet naar Jaap van Dissel door te schuiven. Maar ja: Jaaps RIVM is óók niet transparant over cijfers en percentages. En zo zorgen de covidcowboys dus dat er indianenverhalen de wereld in geholpen worden. Gelukkig is er nog Arts & Auto, het enige medische vakblad dat wij als laatsten der leesmap-abonnees nog erkennen. Daar heeft UMC-IC'er Armand Girbes een column waarin hij voor kerst al tot de kern kwam: de zorg is chronisch onderbezet, "Laten we COVID-19 patiënten gewoon scharen onder ‘patiënten’ en dan kijken hoe we met onze mogelijkheden de best mogelijke zorg kunnen bieden aan alle patiënten."

In zijn nieuwste bijdrage roept hij op tot een Spaanse Griep-scenario. Als in: corona als griep gaan behandelen. "De vraag die zich opdringt, is op welk moment en onder welke omstandigheden we COVID-19 accepteren als een seizoensgebonden ziekte, die in een zeer beperkt aantal gevallen ernstig kan verlopen maar waarvoor we niet meer allerlei grote maatregelen nemen zoals massaal testen, vaccinatie-paspoort, sluitingen van winkels, verbod op sporten, etc. [...] Mijn voorstel is daarom af te spreken onder welke omstandigheden/voorwaarden we COVID-19 accepteren als een normaal onderdeel van ons leven, zonder allerlei majeure vrijheidsbeperkende maatregelen en we – waarschijnlijk seizoensgebonden – variëren in algemene regels, afhankelijk van de door steekproeven gebleken geschatte prevalentie. Mijn idee blijft nog steeds om speciale COVID-ziekenhuizen aan te wijzen voor de golfsgewijze extra, maar hanteerbare toeloop van COVID-patiënten. Scholen, sportscholen, bioscopen, restaurants, winkels en cultuurcentra blijven bijvoorbeeld gewoon altijd open." Zonder coronapassen, QR-cocdes en 2G, willen wij daar nog streng kijkend aan toevoegen.

Het is maandag

Eigenlijk is het een grote schande. Wij hangen hier avond aan avond in een virtuele kroeg om elkaar een beetje muziektips, recepten en af en toe een liefdesbriefje toe te schuiven. En ondertussen zit die Van Amerongen een beetje uit onze zak te zuipen in de zon, in een land waar ze Editie Omikron gaan behandelen voor wat het inmiddels lijkt te worden: een stevig griepje. Onze eigen schuld natuurlijk, wij kochten onze vriend vrij uit de stijve baleinen van de Bontiusplaats, waar hij door De Volkskrant gevangen gehouden werd, en gaven hem een eersteklas treinkaart en de opdracht om de ondergaande zon van het Avondland achterna te reizen. Natúúrlijk wisten we dat hij iedere derde halte uit zou stappen voor een herstelbiertje. Maar gelukkig kregen we vanmorgen bovenstaand beeld in de stijlloze groepsapp "Safari Eurabia". Ook voor mijnheer Van Amerongen was het vandaag gewoon maandagmorgen. Wij een kater van Rutte 4, hij van het lokale Arabier!

Ongehoorde Verhalen over Veiligelanders in het Openbaar Vervoer

Vorige week deed GeenStijl een belrondje langs ov-bedrijven naar aanleiding van een tip over overlastgevende Veiligelanders. Dat leidde tot een wagonlading linktips, anekdotes en vooral nieuwe windrichtingen om in te zoeken. Zo blijkt NS-personeel in en rond station Zwolle het steeds lastiger te krijgen met de asielzoekende Veiligelandiërs uit met name Algerije en Marokko. Nog erger is het in en rond Eindhoven en Weert. Al langer is bekend dat de aso-azc's in Weert en Budel het Ter Apel van het zuiden zijn, maar zou u het zonder die informatie geloven dat bovenstaand bord is gekiekt in... Maarheeze? Daar staat 'Ga terug naar je eigen land' 'Op het perron is een kaartje verplicht', maar daar hebben de Ongewenste Overlastgeviërs geen boodschap aan. En het geldt niet alleen voor de trein, maar ook voor het omliggende bus- en streekvervoer. We kregen volgende anekdote plus achtergrond toegezonden van Oost-Brabant-tot-Noord-Limburg:

De politie wil gewoon z'n werk graag goed doen

Preventief fouilleren & etnisch profileren, twee doorlopende politiekluchten in de hoofdstad, en de rest van Nederland. Onlangs nog werd er pro-actief preventief gefouilleerd bij mensen die koffie wilden drinken op het Museumplein, want de hoofdstedelijke Hermandad mept het liefst ongewapende burgers in elkaar. Maar verder is dat gewroet aan de fysieke privé van menspersonen al tijdenlang een ingewikkelde casus in Halsemastad. Het ging wel niet wel niet en toen uiteindelijk toch wel door. Er waren waarnemers die de waarnemers gingen waarnemen die de politie moesten waarnemen, na een opschaling in steekgeweld werd fouilleren juist weer afgeschaald en deze week (donderdag) informeert Halsema de raad dat haar pilot van een maand met een jaar wordt verlengd. Politiebonden blij, maar een burger in onze mailbox niet. Die heeft op eigen houtje onderzoek gedaan en concludeert dat er NIET aselectief geselecteerd is op Fouilleerdiërs terwijl dat WEL was beloofd.

Ondersteund met 35 MB aan bronmateriaal (ZIP-file) heeft ene Peter van de Wijngaart een rapport opgesteld "Preventief fouilleren in Amsterdam - een evaluatie" (PDF) en mede aan GeenStijl gemaild. Volgens hem deugt er niks van omdat er meer mannen dan vrouwen en meer jongeren dan ouderen zijn gefouilleerd. Dus wij lezen en wat blijkt? De politie wil gewoon graag z'n werk goed doen! Politiemensen likken tegenwoordig meer pennen dan dat ze personen naar de lik brengen en daarom verzetten de dienders zich tegen aselecte eisen aan de preventie-pilot. Dat lijkt ons best wel logisch. Je kan wel per se vrouwen gaan bevoelen op boksbeugels in hun broekje, of een bejaarde staande houden om te checken op machetes in het boodschappenwagentje, maar uiteindelijk weet een goeie speurneus precies wie ze moeten hebben als je verboden wapens wilt opsporen: jongeren, van de mannelijke persuasie. Gek genoeg denkt de politie daar ook zo over, maar Van de Wijngaart vindt dat dus niet kunnen: