+ ook nog eens zes gewonden

Een aanslag vanmorgen in Haifa, na Jeruzalem en Tel Aviv de derde stad van Israël qua inwoneraantal. Dader is de 20-jarige Yitro Shahin, een Arabische Israëli uit het nabijgelegen Shefa-Amr met naar verluidt ook een Duits paspoort, die recentelijk in het buitenland verkeerde. Voor de fatale steekpartij hierboven maakte Shahin nog zes slachtoffers, waarvan er twee in levensgevaar verkeren. Hamas heeft de aanslag nog niet geclaimd, maar wel gereageerd, en noemt de moordpartij 'heroïsch'.

fuck zeg

Vroeger, toen was zeker 87% van het Nederlandse partnergeweld het gevolg van mislukte inlogpogingen bij DigiD, maar dat was vroeger, nu is het PSV van Peter Bosz de bron van veruit de meeste intieme terreur en zijn de meeste digitale diensten van de overheid prima te doen, alleen van NPO Start krijg je soms nog de drang om de afstandsbediening tegen je vriendin aan te gooien, of andersom. Neem DigiD, dat is elke keer weer een eerste rit in een zojuist gekochte auto, alsof de wind je zachtjes over het wegdek blaast. Behalve vandaag, want het heeft een storing, veroorzaakt door een DDoS-aanval. Waarom nou juist precies vandaag, vraagt u zich af?

DUTSJ EKSELLENS

Zijn natuurlijk een beetje treurige feestjes, die Oscars, een soort Boekenbal met een prijsuitreiking erbij, en elk jaar wel één designated Freek de Jonge die een Politiek Statement maakt over de eindtijden, die zich elk jaar toevallig net dat jaar aandienen. Maar hé, voor een klein beetje chauvinisme draaien we onze hand niet om, dus hartstikke leuk dat het Nederlandse Ik ben geen robot (over een vrouw die middels een Captcha ontdekt dat ze wel degelijk een robot is, integraal na de breek) vannacht Beste korte film heeft gewonnen (en daarmee in de voetsporen treedt van dit vrolijke rariteitenkabinet uit 1958). Afijn, producer Trent, tevens geliefde van regisseur Victoria Warmerdam hierboven: "We gaan het vieren als nuchtere Hollanders. Dus niet al te hard." Nederland beebie, echt heerlijk. Henry van Loon, mogelijk wel een robot: "Dit is iets dat je nooit meemaakt (...) Ik ben een beetje in shock."

Verder vooral in de prijzen: Anora (Beste film, Beste regisseur, Beste montage, Beste originele scenario, Beste actrice).

Hoedjes: schrikken

Wat zou er toch in dagbladen moeten staan als er geen paginalange bespiegelingen van dagbladredacteuren over het gedrag van dagbladredacteuren waren (nieuws en analyse van het nieuws, red.). Nu hebben we weer ene Hanneke die in NRC vertelt dat ze heel vaak spullen koopt terwijl ze niet heel vaak spullen wil kopen want klimaat. "De pijnlijke waarheid was: ik praat en schrijf veel over duurzaamheid, maar maak het niet waar." Nou en dan belt Hanneke een of andere dinges van Milieu Centraal en dan blijkt het allemaal aan slimme marketingtechnieken van kwaadaardige bedrijven te liggen en aan de dopamine die vrijkomt wanneer je iets koopt. Welja, willoze moraalridders, dat zijn de leuksten.

Kom, hoe luidde dat oud-Hollandse gezegde ook alweer, over lullen en poetsen?

Douwe Bob-swag

Heeft Elon Musk deze week een kind gekregen? Ja, dat heeft-ie. Vorige week nog gedoetjes om de vorige BM Ashley St. Clair, nu tien vingers en tien tenen bij nieuwe en tevens oude BM Shivon Zilis. De naam van kind dertien is onbekend, de rest heet respectievelijk Nevada Alexander, Griffin, Vivian Jenna, Kai, Saxon, Damian, X Æ A-Xii, Exa Dark Sideræl, Strider, Azure, Techno Mechanicus, en nu is daar dus Seldon Lycurgus bij gekomen. Ontzettend leuke namen, welke bakfietsvader wil dit nou niet. @Europa, maak svp haast met ontwikkeling eigen ruimtevaart, want die raket naar Mars zit straks tot de neuskegel vol met Musk-nazaat.

Of haar essay in Volkskrant Magazine hebben gelezen

De vrouwtjes, ze praten. Soms met elkaar, aan de telefoon, dan is de ramp nog te overzien, maar soms ook tegen jou, in de vorm van een gekmakend gedetailleerd verslag van de dag (Sanne had een bloemetjesjurk aan, Richard zei tijdens de lunch zoiets grappigs, Vera van HR is nog steeds bij haar overspelige echtgenoot, enzovoorts). Maar goed, wij horen het dus allemaal braaf aan, knikken soms, gooien er een goedgetimede ‘goh’ of ‘echt?’ uit, en dagdromen ondertussen over die pass van De Boer naar Bergkamp in '98. Uit het geweldloos aanhoren van zo'n spreekbeurt spreekt enorme liefde en verdraagzaamheid, waar helaas op vaderdag en/of een willekeurige anniversary zelden aan gerefereerd wordt. Dat we niet tussendoor ook nog allemaal vervolgvragen stellen komt waarschijnlijk doordat het een loeisaai kutverhaal is, hoewel het er ook mee te maken kan hebben dat het een loeisaai kutverhaal is. Dat brengt ons bij Saskia Noort, bekend van allemaal boeken, zoals        (echt geen idee, al sla je ons dood, red.), die vandaag met een loeisaai kutverhaal in de glossy van de Volkskrant staat. Saskia is namelijk vrijgezel en date en tot haar verdriet en verbazing ontmoet ze allemaal mannen die haar geen vragen stellen. Nou moeten alle mensen die alleen maar over zichzelf praten in principe dood, behalve alle mensen die alleen maar over zichzelf praten in gesprek met Saskia Noort, want dat zijn gewoon mensen met een sterk ontwikkeld gevoel voor hoeveel uur een etmaal bevat. Afijn heel lang stuk met vragenstel-tips voor mannen (onze favoriet: Houd het klein en kort) waarbij je gedachten na één alinea onherroepelijk afdwalen naar die pass van De Boer naar Bergkamp in '98. Je zal er met je goede bedoelingen goddomme maar een hele avond tegenover zitten.

Peren peren peren, wij gaan escaleren

Gisteren was een goede dag om Jan Paternotte te zijn, want er kwamen weer bizarre beelden uit Washington tot ons waar vervolgens over kon worden getwitterd. Zonder Jan Paternotte is het eigenlijk onmogelijk om geopolitiek te doorgronden. Jan Paternotte is de Aad de Mos van het wereldtoneel, en doet als nevenfunctie ook nog iets met volksvertegenwoordiging. Die Oekraïners hebben het misschien getroffen met Volodymyr Zelensky, maar het is in de verste verte geen Jan Paternotte. Dank Jan, voor je ijver, je inzicht. Wat een geweldenaar ben je toch.

Hoe dan ook: de spektakel-president zorgde weer eens voor spektakel gisteren, tijdens een vroeg afgebroken theesessie met Zelensky waar de straathonden geen brood van lusten. Een confrontatie die zelfs bij de doorwinterde cynici in het realpolitieke kamp de vraag oproept: is er een scenario denkbaar waarin Trump en Vance zo tegen Poetin zouden praten, en wat zegt dit over hun kijk op mensen en macht?

(Helder overzicht reacties wereldleiders op de tijdlijn van Volodymyr)

Update Volledige theesessie (50 minuten) onderaan topic
Update Topic GESLOTEN, hier verder.

Een podcast over het persoonlijke, het politieke, het professionele, het pietluttige, het potsierlijke en het polemische

Sahar Meradji maakt steengoede documentaires. Over de wonderlijke wereld van wokisten, extreemrechts, hoeren, junkies en, meer recent, Nederlandse moslims. Die laatste vonden we zo goed (en beklemmend, en verschrikkelijk, en gekmakend) dat we haar na het kijken ervan meteen uitnodigden voor de podcast. Meradji is geboren in Iran, kwam op jonge leeftijd naar Nederland en is een ideale podcastgast: zo nu en dan draait ze de rollen helemaal om en zijn ondergetekende en collega Zorro plots geïnterviewden in plaats van interviewers. Even wennen, maar ook wel eens een keer leuk.

Een podcast over het persoonlijke, het politieke, het professionele, het pietluttige, het potsierlijke en het polemische - en over alles wat Tuur toevallig te binnen schoot, natuurlijk

Ach, Arthur van Amerongen. Wonderlijke verschijning. Geweldig schrijver en columnist (onder andere voor dit weblog), en in die hoedanigheid soms een beetje een pestkop, maar in het echt altijd de aardigheid zelve. Innemend ventje waarmee iedereen die hem ontmoet direct de rest van de avond in de kroeg wil zitten. 65-jarig mankind die het liefst iedereen op sleeptouw neemt. Al decennia verslaafd aan alles wat los en vast zit, maar verkeert desondanks in blakende gezondheid. Tuur vertelt op onnavolgbare wijze, schiet van de ene anekdote de andere in, en strooit gretig met namen - niet om interessant te doen, maar omdat er nou eenmaal veel mensen op zijn wonderlijke pad zijn gekomen. Wanneer de geïnterviewde een naam laat vallen, hoort de interviewer eigenlijk te pauzeren om even uit te leggen of te vragen wie dat is, maar dat heeft bij Tuur geen zin; dan duurt die hele podcast zo drie uur. 

Aan het eind van deze aflevering zit een heuse prijsvraag, die alleen te beantwoorden is na het luisteren van het hele gesprek. Drie gesigneerde boeken van onze gast, waaronder het eerder deze maand verschenen De Grote Straat Honden Bijbel, dat hij samen met zijn makker Rob Hoogland samenstelde.

De grote één

Hoor eens, zoveel meesterinterviewers hebben we in Nederland niet gehad, laat staan van dit kaliber. Theo van Gogh kwam aardig in de buurt, en daarna heel erg lang niets. Ischa Meijer, die als pasgeboren ventje Bergen-Belsen overleefde met zijn ouders, was een fenomeen. Als geen ander beheerste hij de kunst om fatsoensnormen en sociale conventies te negeren zonder echt vervelend of onuitstaanbaar te worden. Onsympathiek op een uiterst sympathieke manier, en vice versa. Wie plaatsnam tegenover Ischa, vertelde hem sowieso meer dan hij of zij van tevoren van plan was. Ja jongens en meisjes, dat was nog eens wat anders dan Sophie Hilbrand of Art Rooijakkers. Tuurlijk, het is Valentijnsdag, maar nog meer dan dat is het op 14 februari Ischa-dag. Het is vandaag precies 82 jaar geleden dat hij geboren werd, en precies 30 jaar geleden dat hij overleed. 

Proost op een hele grote.