Brexit: Parlement mag toch stemmen over Art. 50
Het volk heeft gesproken: GB moet de EU uit. De uitslag van het Brexit-referendum is helder, maar het vervolgproces helemaal niet: we komen namelijk terecht in het mijnenveld dat de Britse staatsinrichting heet. De Engelsen hebben geen grondwet waarin helder ligt vastgelegd wie nou wat precies doet, qua regeren: men regeert op basis van eerder gemaakte afspraken in het verleden. Één daarvan is de Bill of Rights uit 1689: hierin staat dat het parlement souverein is. Lang verhaal, maar in het kort betekent het dat het parlement het hoogste wetgevende orgaan is en dus niet zomaar de wet voorgeschreven door, zeg eens wat, de Queen of het volk. Het Britse hooggerechtshof heeft nu op basis van dit recht besloten dat het parlement dus mag stemmen of de Artikel 50-procedure in gang gezet moet worden. De Britse parlementariërs zitten nu gevangen tussen twee kwaden: aan de ene kant is een meerderheid tegen een Brexit, aan de andere kant blijven het wel middels een districtenstelsel direct afrekenbare volksvertegenwoordigers. Een fuck you naar het volk zal het sentiment van de burger tegen de politiek, toch een van de belangrijkste redenen voor de winst van het Brexit-kamp alleen maar versterken. Ook is het kabinet-May er juist gekomen omdat premier Cameron zijn lot had verbonden aan de uitslag: feitelijk is het de missie van het kabinet-May om de Britten uit de EU te loodsen; mocht er dus tegen een Brexit gestemd worden, dan gaat de politieke klucht rond de Brexit weer een volgende fase in. Dan tot slot nog twee ironische puntjes: de Engelse regering mag nog in beroep door de zaak aan het House of Lords voor te leggen of, in het uiterste geval, de zaak naar het Europees Hof te brengen. Ander ironietje: de wat intelligentere Brexitvoorvechters als Daniel Hannan MEP wilden juist uit de EU om de souvereiniteit van het parlement te herstellen, om te voorkomen dat Brussel allerlei wetjes over de kromming van de banaan af zou dwingen, dus zou het wel erg stom zijn als de parlementaire souvereiniteit nu als wapen tegen de parlementaire souvereiniteit wordt ingezet.