Moeilijke bril op kinders, we gaan het hebben over Franse literatuur. Michel Houllebecq kent u wellicht van zijn klassiekert
"Soumission", over hoe Frankrijk langzaam wordt overlopen door de muzelmannen omdat de gemiddelde goedmens liever in de kooi van de profeet gestopt wordt dan over te komen als racist. Leestip voor de herfstvakantie, mocht u het nog niet uit hebben, want zo zal het Europa vergaan. Maar brisanter nog zijn de recente uitspraken van zijn vriend en vertaler
Gavin Bowd. Hij beschrijft een scene waarin de schrijver, uiteraard met een fles absinthe en een veel te jonge vrouw binnen handbereik, begint te ranten over het kleedjesvolk en wat daar aan gedaan moet worden.
"Je vais donner une interview où jappellerai à une guerre civile pour éliminer lislam de France. Je vais appeler à voter pour Marine Le Pen!" Vertaling voor thuiskampeerders: 'Ik ga een interview geven waarin ik opriep tot een burgeroorlog om de islam uit Frankrijk te elimineren! En ik zal oproepen tot een stem op Marine le Pen!' Heftige taal. En zomaar stemmen op populisten, tsssk. Toch grappig dat in sommige delen van het voorheen linkse intellectuele establishment (Bowd en Houllebecq kennen elkaar via de communistische partij), haar leden de tragische realiteit van de cultuurclash onder ogen komen. Nu er alleen nog mee leren omgaan. In z'n laatste roman lukt hem dat immers ook.
