Jozias jorist langharig AFA-tuigh Den Haag
Huilie-huilie! Anarchisme is een beetje puberteit met een politieke tak: op de kosten van ouders (staat) leven, maar de hele dag boos op je kamer gillen dat "de regels niet voor mij gelden". En rellen, natuurlijk. Lekker meppen en op andermans leed een beetje bushokjes slopen, niets mooiers voor de kindertjes van keurige middenklasse-ouders die lekker ruig een beetje in een kraakpand ageren tegen het siesteem. Naar aanleiding van het rellen tegen de "rassisties-imperialistiese politie" na de dood van Mitch Henriquez, waarin de anarchisten ineens zelf wel de lokale naffers gingen narchen door ze op te hitsen tegen de politie, wordt nu een deel van de harde anarchistische kern de toegang tot de Sja'riadriehoek ontzegd. Allemaal heel vervelend natuurlijk, maar goed, wat verwacht je van de institutioneel rassistiese alsook reaksjonaire krachten in het IJspaleis. Toch is het wel een beetje dom van het langharige werkschuw tuig om juist onder de zwart/rode vlag van het anarchisme te varen; als ze zich tot de islam hadden bekeerd dan hadden ze nog prima de schilderswijk ingemogen - denkelijk met een hesje van de gemeente en het mandaat om orde op zaken te stellen.