Terwijl Rutte 2,5 miljoen kiezers de vinger gaf in Brussel, stond Diederik de parlementaire pers in Den Haag te vermaken met een (opzettelijk gelekt) liedje over zijn eigen falen. Sja. Het is wel waar allemaal. Maar waarom komt die realiteitszin bij de PvdA alleen op muzikale rijm, en nooit in politieke redevoering?