Geenstijl

Onze columnist Eerdmans is in New York geweest en heeft daar kennis gemaakt met het gezag. In New York weten ze sinds Giuliani namelijk weer hoe ze een policeforce moeten runnen. Zero tolerance, aardig voor toeristen, keihard voor criminelen en nog veel harder voor zichzelf. Nee, neem dan die Nederlandse softies:Onder het aloude motto 'die pet past ons allemaal' duwen we Sjonnie en Anita de korpsen binnen met de belofte van behoud van eigen identiteit en zoeken we rappend naar nieuwe collegaatjes... Politie in Nederland? Dat kan harder, dat kan blauwer, dat kan beter.

Politie met uitstraling? Als je het hoofdbureau van de New York Police binnenloopt op 1 Police Plaza in Manhattan, zijn er drie woorden waar je als bezoeker over struikelt: COURTESY – PROFESSIONALISM – RESPECT: wees beleefd, gezaghebbend en respectvol, even vrij vertaald. In New York wordt van agenten verlangd dat zij het toonbeeld van gezag zijn. Niet zonder reden trouwens: het keurkorps wordt regelmatig geplaagd door beschuldigingen van corruptie en racisme. Zo bestudeert een burgerjury momenteel de beschieting van Sean Bell die eind vorig jaar door 4 agenten met 50 kogels werd doorzeefd, een paar uur voor zijn bruiloft. Eén agent vuurde zelfs 31 kogels op hem af; hij dacht dat er op hem werd geschoten maar het bleek de echo van zijn eigen geweer te zijn. Triest. Het was burgemeester Giuliani die goed doorhad dat een politiemacht die zero tolerant optreedt, zelf van onbesproken gedrag moet zijn. Hij bedacht het 'bejegeningsprofiel' waarmee alle New Yorkse agenten op strikte eisen en gedragsregels aanspreekbaar zijn. Hij ontwierp tests waarmee gecorrumpeerde officers in de val liepen en hij begreep dat autoriteit alles te maken heeft met uitstraling en een uniform uiterlijk. Gezag = uitstraling en grenzen stellen. Vooral in het openbaar vervoer is goed te zien hoe ver het gezag is weggezakt ofwel: hoe asociaal kan ik me gedragen? In Chicago hangt een bord in de stadsbus: wie de bestuurder molesteert krijgt 10 jaar cel. Kom daar maar eens in Nederland om. Daar richten we eerst een praatgroep op als iemand “fuck you” tegen een agent roept. Op de arrestatieteams en ME na, herken je Hollandse agentes en agenten meestal het snelst aan hun geblondeerde permanent, oorbellen, piercings of tattoos. Ik zie lange paardenstaarten bij zowel vrouwen als mannen en een minister Remkes die een nieuw uniform ontwierp dat nog het meest het midden hield tussen een winterparka en een slaapzak. De nieuwe politiejas was zo lomp dat een dikke agent die ging zitten automatisch bovenop zijn revolver en pepperspray terecht kwam. Waarom weet ik niet, maar er is de overheid blijkbaar veel aan gelegen dat de politie een waarheidsgetrouwe afspiegeling van een gemiddeld Nederlands pretpark vormt. Onder het aloude motto 'die pet past ons allemaal' duwen we Sjonnie en Anita de korpsen binnen met de belofte van behoud van eigen identiteit en zoeken we rappend naar nieuwe collegaatjes. Wat een kul allemaal! De wijze waarop in New York eisen worden gesteld aan het uniforme uiterlijk van agenten lijkt me uitstekend geschikt voor Nederland. Een agent is ook hier een dienaar van het gezag: straal dit dan ook op alle fronten uit. Joost Eerdmans