Snotteren met Wouter Bos
Mijn intuïtie heeft me in de steek gelaten; één van de verschrikkelijkste ervaringen. Ik maak fouten, ik vermoed omdat de campagne zo hard en persoonlijk is en me dat meer van mijn stuk brengt dan ik wil. Femke Halsema en Jan Marijnissen zeiden de dingen die ik wilde zeggen. Zelf was ik er steeds een seconde te laat bij. Geen flauw idee hoe dit uitpakt. Wij wel, Wouter. Jan Peter zit in het Torentje en jij speelt tweede viool. Ofwel, zakdoekjes gereed houden, het is tijd voor een emo-docu over opkomst en ondergang van de zoveelste sociaal-democratische kandidaat-premier. Net als zijn voorganger Ad Melkert werd Wouter gewogen en te licht bevonden. Met dat verschil dat onze nationale windvaan het zo weet te draaien dat er zowaar een happy end zit in zijn video-dagboek. Ik ben geen premier geworden, wel vice-premier. Maar ik heb nauwelijks chagrijn dat ik niet in het Torentje terecht ben gekomen. De Wouter Tapes zijn volgens de makers de ultieme poging tot transparantie in de politiek. Welterusten...