Geenstijl

Taghoet of Taroet, met het accent op de laatste lettergreep – kent u die uitdrukking, dames en heren? De uitdrukking maakt deel uit van de Nederlandse straattaal, en betekent daar meestal ‘politie’. In het kader van de islamisering is het aanbevolen dit woord toe te voegen aan uw islamitische woordenlijst, naast jihaad, taqiyya, boerka enzovoort. Taghoet wordt ook gebruikt voor andere soorten gezagsdragers dan de politie, zoals treinconducteurs die zo brutaal zijn naar uw vervoersbewijs te vragen, ambulancemedewerkers die willen dat u een stapje opzij doet zodat ze hun werk kunnen doen, of een brandweerman die wil dat u doet wat hij zegt om te voorkomen dat er mensen ontijdig zullen ingaan tot het Eeuwige Vuur. Ook de grensrechters in het jeugdvoetbal zullen wel bij de taghoet horen. In de islamitische wereld zelf wordt het woord vooral door de godvrezenden gebruikt om de seculiere regeringen aan te duiden die aarzelen de sharia in te voeren. Die aarzeling bewijst immers dat die regeerders geen echte moslims zijn, maar afvalligen, anders hadden ze de sharia wel al ingevoerd. In die laatste betekenis, ‘seculiere regering van een in meerderheid islamitisch land’, is het woord te vinden in de officiële uiteenzettingen over de wegen dezer wereld waarmee de sharia-fundamentalisten de islamitische theologische literatuur verrijkt hebben.

Het idee achter taghoet is dat echte moslims zich uitsluitend door de islam laten gezeggen, en dat alle gezag dat een niet-moslim over moslims tracht uit te oefenen, onwettig en tegennatuurlijk is, want de islam ligt boven en niet onder, ya3lii wa-lää yoe3laa. Mogelijk is het woord al in antieke tijden ontleend aan het Grieks-Latijn-Syrisch, en is er een samenhang met ons woord ‘tiran’, immers, ook het gezag van een tiran is onwettig en mag/moet bestreden worden. Voor wie gelooft in de uiteindelijke integratie van moslim-minderheden in een seculiere samenleving is taghoet een uitdagend concept dat enig nader onderzoek verdient, al had zulk onderzoek misschien beter kunnen plaats vinden in de periode voorafgaand aan de beslissing om een substantiële islamitische minderheid te importeren in een seculiere samenleving. Het woord islaam betekent ‘onderwerping’ (zodat het vrede is in plaats van oorlog). Het gaat dan om onderwerping aan de enige echte ene God, de Schepper van hemel en aarde, in het Arabisch Allaah genoemd, en aan Zijn grondpersoneel, ook wel ‘beroepsmoslims’ genoemd. Impliciet zit daarin al ingebakken dat onderwerping aan het gezag van anderen, zeker aan het gezag van mensen die niet eens moslim zijn, verkeerd en zondig is. ‘Taghoet’ komt een handvol keren voor in de koran, en kan dan ‘boosaardige machten’, ‘afgoden’, ‘afgodsbeelden’ of iets dergelijks betekenen. In de situatie waarin wij nu zitten, is de betekenis in de straattaal belangrijker. De manier waarop het woord op straat wordt gebruikt, illustreert de populariteit van de met de islam verbonden onwil bij een deel van de moslims om gezag te accepteren dat niet gebaseerd is op de sharia. Niet voor niets laat de landelijke prestigeketen van supermarkten in Nederland, de winkelreus Albert Hoessein, zijn winkels ‘bewaken’ door ‘beveiligers’ van vaak Marokkaanse komaf. Een Marokkaanse winkelrover zal mogelijk het gezag van zulke geloofsgenoten enigszins accepteren, maar een bleekscheet is per definitie kansloos tegen kansenjongeren, want taghoet, weetjewel. Ook het voortdurend hameren op de noodzaak van de aanstelling van Marokkaanse politiemannen zoals PvdA-kamerlid Ahmed Marcouch pleegt te doen, komt waarschijnlijk niet voort uit de wens van deze bekwame volksvertegenwoordiger om een professionele potentiële sharia-politie achter de hand te hebben voor wanneer het er om spannen gaat. Marcouch dringt daar op aan in de hoop dat moslimagenten doordat ze moslim zijn, toch enig gezag hebben in de ogen van Marokkanen, wat de rust op straat zou bevorderen zolang er nog geen islamitische meerderheid is want dan is het de islam zelve die de openbare orde garandeert doordat de regels van de sharia tot in detail en volledig geïmplementeerd zullen gaan worden. De theologie van de sharia-fundamentalisten biedt een andere visie op het verschijnsel van moslim-agenten die voor een seculiere overheid werken. De shariafundo’s redeneren dat een moslim die vrijwillig in dienst is getreden bij de taghoet, daardoor een afvallige is geworden, geen moslim meer is, met alle gevolgen van dien. Het kon dan ook wel eens niet zo hard gaan met de werving van zulke agenten. Ook al beweren de vrienden en vriendinnen van de islam dat ‘gewone’ moslims niet op de hoogte zijn van dit soort theologie, zowel deze theologie in zijn zuivere vorm als het vage idee dat een moslim alleen aan moslims gehoorzaamheid verschuldigd is, komen beide voort uit dezelfde anti-moderne mentaliteit. Wie islam zaait, zal sharia oogsten. Onthoud goed wat taghoet is. Bereid u voor op de nieuwe tijd. Leer de taal van de toekomst.