Geenstijl

Vorig jaar om deze tijd sloten we af met de hoopvolle gedachte dat er nog veel meer Thierry Baudets zijn, de vraag is nu echter: zijn er wel genoeg? Want wat voor bizar interview met voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker stond er zaterdag in de Volkskrant? De hoogste chef van Europa spreekt daar met een ongekende arrogantie en dedain over de Nederlandse burger. Volgens Juncker is de aanzwellende EU-kritiek niet het gevolg van het succes van populistische en eurosceptische partijen maar ligt ‘de oorzaak van dit probleem’ bij de ‘traditionele partijen’ die ‘de populisten imiteren’. En dan zegt hij: “Aangevallen en opgejut door burgers en media, geven ze steeds meer ruimte aan de onvrede.” Laat dat even op u inwerken. “Aangevallen en opgejut door burgers en media”, ja het stond er toch echt. Burgers die eurosceptisch zijn, zijn volgens Juncker een SCHANDE! Media die van dat ongenoegen verslag doen zijn volgens Juncker eveneens een SCHANDE!

Geel-blauwe vliegenmepper van censuur Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden maar kunt u zich nog januari vorig jaar herinneren? Toen kwam dat rapport uit - omarmd door toenmalig Eurocommissaris Neelie Kroes (VVD naar het schijnt) - waarin gepleit wordt voor nationale ‘mediaraden’ die onder directe controle moeten komen te staan van de Europese Commissie, ‘om ervoor te zorgen dat de nieuwe waakhonden de EU-wetten niet schenden’. Het is maar goed dat media-staatssecretaris Sander Dekker daar destijds een stokje voor stak. Dat laat niet onverlet dat Juncker in 2014 dus nog steeds in dezelfde lijn denkt: de media zijn lastige horzels die je maar het beste kan verpletteren met de geel-blauwe vliegenmepper van censuur. Burgers staan ook maar in de weg En wat bedoelt Juncker met die partijen die worden ‘aangevallen en opgejut’ door ‘burgers’. Bedoelt hij Nederlandse kiesgerechtigden? Zegt Juncker hier werkelijk dat al die eurosceptische Nederlandse kiezers hem maar in de weg staan? Ja, dat zegt hij inderdaad. Hij bevestigt het in de zinnen daarna: “Weet u wat het resultaat daarvan is? Dat landen onbestuurbaar worden. Dat het Europees Parlement straks louter bevolkt wordt door eurosceptici en dat zou een ramp zijn.” Aha, Nederland wordt onbestuurbaar als eurosceptische partijen aan de macht komen. En als ze ook nog en masse in het Europees Parlement zitten, wordt het een heuse ramp. Europese democratie is volgens Juncker hartstikke leuk mits de deelnemers pro-Europa zijn. Het lijkt wel een aflevering van De Speld maar dit is toch serieus de voorzitter van de Europese Commissie die dit soort zaken debiteert. Dit is de man (met binnen handbereik busboy Frans Timmermans, in de knuistjes een dienblad met een gin-tonic, kijk hem glimmen) die de komende jaren de lijnen voor de koers van Europa uitzet. Dedain voor de kiezer Maar het wordt nog gekker. Even verderop in het interview zegt Juncker: “Ik herinner me heel goed jullie referendum in 2005 over de Europese Grondwet. PvdA, CDA, VVD, ze weigerden campagne voor de Grondwet te voeren, uit angst geassocieerd te worden met de EU. En toen ging het fout. Het 'nee' tegen de Grondwet was niet het succes van de populisten maar de schuld van de traditionele partijen.” Wederom blijkt Juncker dus een groot dedain voor de kiezer te koesteren. De uitslag van het referendum was namelijk geen succes van de populisten noch de schuld van de traditionele partijen; het was een overwinning van de burger. Een opkomst van 63, 3 procent, 61,5 procent van Nederland sprak zich uit tegen de Europese Grondwet. Dat is geen klein bier. Leugens over 2005 Belangrijker: Juncker neemt hier een loopje met de geschiedenis. PvdA, CDA en VVD hebben namelijk helemaal niet geweigerd campagne te voeren voor de Europese Grondwet uit angst geassocieerd te worden met de EU. Uit een uitstekende reconstructie van NRC Handelsblad destijds blijkt namelijk dat de zogenaamde ‘Ja-campagne’ destijds vooral mislukte door volstrekt amateurisme én omdat het destijds zittende Kabinet een toch - waarvoor hulde - enigszins onafhankelijke rol wilde spelen: “Niet op de barricades voor het ja, maar zorgen dat als het ja werd, en dat werd het volgens de meesten sowieso, niemand het kabinet kon verwijten het niet eerlijk te hebben gespeeld.” ‘Enigszins’ want hoezo liet toenmalig minister Piet Hein Donner zijn oren hangen naar de ‘populisten’ toen hij zei dat een Nee tegen de Europese Grondwet zou leiden tot nieuwe oorlogen op het continent? Hoezo liet toenmalig minister-president Jan Peter Balkenende zijn oren hangen naar de ‘populisten’ toen hij zei dat Europa de verzekering zou zijn dat vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau zich nooit meer zou herhalen? Hoezo liet minister Laurens Jan Brinkhorst zijn oren naar de ‘populisten’ hangen toen hij zei dat in Nederland ‘het licht’ uit zou gaan bij een nee-stem? Wie waren destijds nou eigenlijk de échte populisten? En waren het niet diezelfde PvdA, CDA en VVD die enkele jaren later voor het Verdrag van Lissabon stemden, wat dezelfde Grondwet was met enkele ‘cosmetische wijzigingen’ dixit mede-opsteller Valery Giscard d'Estaing? Eén ding is nu in ieder geval duidelijk: de grootste liegende populist op de Brusselse apenrots heet Jean-Claude Juncker. Gelukkig Nieuwjaar, lui!