Geenstijl

Brief in de mail, van een bezorgde Zeistenaar. Met de verzuchtende titel Houdt het dan nooit op? Het gaat over een lokale VVD'er die een MarkVerheijentje doet, qua bouwfraude. Integraal doorgeplaatst, linkjes zijn door ons ingebouwd: Beste GeenStijl, Terwijl ik dit schrijf valt enige moedeloosheid mij direct ten deel. Want waarom zou ik me nog inspannen om de integriteit van een Zeister wethouder aan de kaak te stellen wanneer corruptie zo diep verankerd blijkt te zijn in de lokale politiek? Er zijn immers voorbeelden te over van graaiende lokale bestuurders. Of het nu gaat om een weinig vernuftige graaier als Bertje van der Roest of een burgemeester met een declaratiefetisj als Wilma Verver, integriteit blijkt regelmatig slechts een dun laagje vernis. Zodra het duiveltje genaamd ‘eigen gewin’ om de hoek komt kijken, is eerlijkheid met regelmaat het eerste slachtoffer. Welnu, ontmoet Jacqueline Verbeek-Nijhof. Wethouder (VVD) Ruimte, Sport en Economische zaken in mijn hometown Zeist. Mevrouw wijzigde in haar hoedanigheid als wethouder het bestemmingsplan van een leegstaand kantoorcomplex naar sociale huurwoningen, met opvang voor jongeren. Gevolg hiervan was een plotselinge waardedaling van naastgelegen appartementen. Laat één van die appartementen, vlak na de wijziging van het bestemmingsplan, ‘toevallig’ te zijn gekocht door, jawel: Wethouder Jacqueline Verbeek-Nijhof. Voor een wel heel zacht en allesbehalve marktconform prijsje. Mevrouw heeft door haar ambtelijke manoeuvre zichzelf een appartement verschaft tegen een uiterst gunstige prijs. En niet om in te wonen, doch enkel als beleggingsobject. Helaas voor haar kwam de aap uit de mouw en is het zoveelste voorbeeld van belangenverstrengeling door lokale politici een feit. Maar daar blijft het niet bij.

Zaterdag (22 november ’14, Algemeen Dagblad) werd duidelijk dat deze VVD-wethouder zich eveneens schuldig heeft gemaakt aan huisvredebreuk. Gezien een kennelijke urgentie besloot Verbeek-Nijhof nog vóór ze de definitieve aankoop van het appartement alvast de sleutel op te eisen bij de (vermoedelijke bevriende) makelaar. Als een ware zonnekoningin besloot madame het appartement van de oorspronkelijke bewoner alvast leeg te halen. Schoolschriften, speelgoed, alles werd alvast weggesmeten. Het zou komisch zijn als het niet zo tragisch was. De grootheidswaan van lokale bestuurders die denken ‘er wel mee weg te komen’. Steeds. Maar. Weer. De ironie wil dat mevrouw Verbeek-Nijhof door de aankoop van het appartement automatisch lid is geworden van de Vereniging van Eigenaren van het appartementencomplex. En deze vereniging poogt te vuur en te zwaard de wijziging van het bestemmingsplan weer ongedaan te maken. Mevrouw zit dus in een spagaat waarvan het de vraag is of ze de lenigheid bezit om eruit te komen... Groet, @titsme, Zeistenaar