O NEE! Iedereen wordt gepest en gekwetst!
Hallo en welkom in Rubberen Tegellië. Wilhelmus van Nassau zijn wij van sidderend bloed. Het is weer flink raak in de ochtendkranten. "Werkgevers proberen vaker personeel weg te treiteren", kopt het tendentieuze Aandachtshoeren Dagblad. Over hoe bazen massaal werknemers treiteren en pesten met ongunstige werkuren en afwijzen van vakantieverzoeken. Dit blijkt om maar liefst, hou u vast, 112 gevallen te gaan in 2014. Honderd en twaalf. En in Trouw lezen we dat zelfs 1 op de 3 leraren wordt gepest. Onmogelijk. Dat kan maar één ding betekenen: het begrip 'pesten' is aan inflatie onderhevig. En dit klopt, uit de tekst blijkt dat elke dreigende taal, scheldwoord of gemene brief van ouders onder 'pesten' wordt geschaard. Flikker toch op. Heel naar hoor, maar een boze mail of gemene opmerking is heel wat anders dan stelselmatig kapot gemaakt worden. Zeg maar, waar 'pesten' ooit voor stond. En intussen zien we dat niet alleen steeds meer mensen zich gepest voelen, maar ook nog eens dat iedereen die zich gekwetst voelt onmiddellijk gepamperd wordt met tegemoetkomingen. In de Middeleeuwen kreeg je alles voor elkaar als je van adel was, in 2014 is 'gekwetst zijn' het nieuwe blauwe bloed. En zo dalen we langzaam af naar een samenleving waar slachtofferschap de identiteit bepaalt, gekwetste gevoelens de subjectieve basis worden van beleid en elke vorm van conflict een taboe wordt. Hallo en welkom in Rubberen Tegellië. Waar watjes en doetjes en mietjes en huilende meisjes (m/v) de dienst uitmaken.