Het kabinet heeft de afgelopen twee jaar maar liefst 253.000 banen beloofd, aldus Televaag columnist
Paul Jansen. Tel daar de 100.000 van vorige week bij op en het totaal komt uit op 353.000 banen. Dat is inderdaad meer dan de helft van de huidige werkloosheid, die gelukkig al wel een tijdje
aan het dalen is. Desalniettemin zijn er ondertussen '
100.000 meer werklozen dan toen het kabinet aantrad', merkt Klapvee66-Kamerlid Wouter Koolmees
terecht op. Resumerend: 353.000 banen beloofd met als tussenstand 100.000 werklozen erbij. De werkelijkheid strookt niet geheel met de beloften, zou een genuanceerd politiek commentator nu kunnen zeggen. Grof gezegd zou u kunnen stellen dat het kabinet zich de ballen uit de broek moet schamen. De 353k is het resultaat van beloftes die worden gedaan iedere keer dat er weer ergens een akkoord aan elkaar is gepolderd. Overigens niet zelden met de hartelijke medewerking van D66, vriendje Koolmees, een beetje makkelijk om nu te klagen over het niet doorberekenen van de plannen waar u zelf aan mee heeft zitten schaven. Maar het punt blijft staan. Waar zijn die banen? Hartstikke fijn dat Timmerfrans met inclusief 't
praatmeisje van Didi mooi weer kunnen gaan spelen in Brussel, maar dan zijn er dus nog 352.998 banen te gaan. Weet u wat, misschien is het een veel beter idee als de dames en heren politici niet bij ieder akkoord een tsunami aan banen beloven. Het is na de afgelopen twee jaar simpel genoeg gewoon niet zo geloofwaardig meer.
