Als je de gemiddelde moslim van 1 ding niet kunt betichten, is het van een ontwikkeld vermogen om rationele gedachten naar een steekhoudend betoog te vertalen. Zie Pala,
Okay. Of zandneger
Nourdinges. Nee, dan de gemiddelde verlichte Westerse liberaal. Zoals de Vlaming Philipp Bekaert. Nooit eerder van de goede man gehoord, maar hij is kernlid bij Liberales (een liberale denktank in België) en Onderwijsbegeleider aan de Vrije Universiteit Brussel. In een betoog waar onze eigen vrijheidsminnende zintuigen per zin harder van gaan tintelen, rekent hij af met het de schreeuwerige eis om meer respect voor de kleding die hoort bij de mentale afwijking die we 'de islam' noemen.
"Ik weet uit ervaring dat mijn studenten heel anders over geopolitiek of over de religiekritiek in Goethes Faust praten als er een of twee gesluierde dames mee in de zaal zitten. Hoe kan dat? 'Afficheren' of 'ostentatief zichtbaar maken' is iets helemaal anders, en wordt als agressiever ervaren, dan 'er gewoon over praten', het maakt een dialoog zeer moeilijk omdat het een persoonlijke overtuiging van absolute aard ('Ik geloof dat God bestaat, en dat Mohammed zijn profeet is') van begin af als absoluut presenteert ('iedereen moet dit te allen tijde van mij weten')", schrijft Bekaert op Knack.be, de Vlaamse Elsevier. Inclusief bijna literaire Godwin waarmee hij afrekent met de religieus-modieuze respect-eis van de studente waar hij in zijn schrijven op reageert:
"Het is een simpel psychologisch mechanisme, dat trouwens in een veel extremere context door de nazi's werd gebruikt: SA-studenten stoorden de lessen niet, ze kwamen gewoon in SA-uniform naar de les. In de meeste gevallen volstond dat om kritische stemmen in de collegezalen te doven." De titel van het stuk? 'Het gaat niet om de vrijheid een hoofddoek te dragen,
maar om de vrijheid van anderen'. En het is de bindende Leestip du Jour.
