Wát een gevoel voor timing, die Timmerfrans. Uitgerekend op de dag dat we hem als natie uit mogen zwaaien en hij vol goede moed, met een knapzakje over zijn schouder en een rode blos op de wangen, naar een vooralsnog onbekend Eurocommissariaat in Brussel afreist, mag hij de H. J. Schoo-lezing geven. Dat is een dingetje van Elsevier waarbij Belangwekkende Personen hun Droom voor Ons Land (en De Hele Wereld) mogen uiteenzetten. MinPres
Mark kreeg het vorig jaar niet voor elkaar om een visie te formuleren. Maar van ieders favoriete MinBuZa hebben we hogere verwachtingen. Weinigen horen zichzelf immers zo graag oreren als Frans Timmermans, Limburger van geboorte maar Europeaan van overtuiging. "Minister Frans Timmermans zal zijn langetermijnvisie uiteenzetten op het Europese en Nederlandse veiligheidsbeleid in het licht van de geopolitieke ontwikkelingen aan de oostgrens van de Europese Unie", lazen we op de ronkende
affiche. Goed opletten allemaal, want het zou wel eens de laatste keer kunnen zijn dat we wat van Prins Frans Al-Alaaf horen.
"Ik ambieer geen mooie post na de Europese verkiezingen in mei", zei Timmerfrans
in februari.
"Daar mag je me later nog op aanspreken", voegde hij daar aan toe. Welnu. Hij had geen ongelijk: het belooft geen 'mooie post' te worden, maar een
troosteloze hondenbaan. Huiskamervragen: hoeveel talen zal D'n Frans in zijn Schoo-lezing gebruiken, en hoe vaak gaat hij zichzelf onderbreken om tranen te deppen en zijn neus te snuiten?
Uitgeluld: Samenvatting in 1 zin: "Wat is Europa toch een ongelofelijk goed continent, tenminste, de EU dan hè, niet het Rusland van Poetin."
Tekst: "De Unie wordt aangevallen omdat zij sterk is. De terroristen uit de Sahel, of uit Syrië en Irak haten de manier waarop we in Europa leven, omdat onze manier van leven zoveel meer te bieden heeft", en meer van dat soort onzin teruglezen:
hierrr.
