Wat ook traumatiserend is. Een
scriptie schrijven. Ja echt, daar kun je als gezonde begin-twintiger he-le-maal aan onderdoor gaan als je niet oppast. Raak je jezelf kwijt en moet je weer opnieuw in je kracht gaan staan en ommegodje, gedoe. De Generatie Achterbank gaat het allemaal heel anders doen dan hun oudejrrrs. Weg met de rat race, succes zit in je hartje en niet op je bankrekening en vul alle luie, verwende cliché's van gepamperde twintigers maar weer in. Stuk met heel veel woordjes om totale ambitieloosheid op te fluffen tot maatschappelijke beweging
hierrrrr. Alles om maar niet "
net zo opgebrand te hoeven eindigen als hun ouders". Werkelijk, Rianne Philipsen? En als je dan heppie de peppie lekker je eigen ding doende oud wordt, wie monteert er dan een nieuwe heup of een pacemaker als je er eentje nodig hebt? Zo'n sukkelaar met 'ambitie' (ieuwh!) die een loodzware studie deed en jaren slavenarbeid genaamd 'co-schappen'. En wie voedde de Generatie Lamstraal op, mmh? En financierde de pretstudies, waarmee ze het evengoed voor mekaar krijgen om er een trauma van op te lopen? Oh ja, mensen die graag hard werken om bijvoorbeeld hun kinderen (heej! Dat zijn jullie!) een goed leven te bezorgen. Niks mis met ongebreideld slacken hoor, als je een goed stel hersens hebt maar desondanks gelukkig wordt van je hele leven rondkomen met weinig geld in een schoonmaakbaan en 'een kralenwebshopje' *facepalm*, doe het vooral. Maar probeer het alstublieft niet recht te lullen door je af te zetten tegen mensen die wel hard willen of moeten werken. Oh en Rianne. Je hebt ambitieloos en je hebt ambitieloos, maar
vrijwel hetzelfde stuk als in de Volkskrant van april jongstleden opnieuw inzenden naar de Trouw van vandaag is wel heel laks he? Wij hardwerkende mensen hebben geen tijd om jouw pluizige gewauwel steeds te moeten herkauwen. Luie doos.
