Geenstijl

Als je het in je hoofd haalde om te verdedigen dat dodenherdenking een keuze is, een recht in plaats van een plicht. Als je het in je hoofd haalde om te zeggen dat die doden nooit gestorven zouden zijn als de Nederlandse bevolking in de periode 1940-45 niet zo bereidwillig had meegewerkt; als je het in je hoofd haalde om te zeggen dat het recht om te provoceren voor iedereen geldt die in Nederland woont, dus óók voor de wannabe terrorist, óók voor de vluchteling uit Afrika en óók voor een of andere imam en zijn gevolg in Hilversum. Als je het in je hoofd haalt om te zeggen dat de persoon die voorschrijft hoe je je moet gedragen en wat je moet denken een fascist is. Dan hoor je er niet meer bij. Hoe kun je verdedigen dat ‘die anderen’ op 4 mei willen provoceren!? Welnu. Sinds wanneer is het in Nederland VERBOTEN om te provoceren? Als er een cartoonist met veel machtsvertoon van zijn bed wordt gelicht door justitie, veroordelen we degenen die dat ‘terecht’ vinden. Als een verslaggever klappen krijgt door gutmenschen en BN’ers dat toejuichen, veroordelen we hun acceptatie van geweld. Als een regisseur wordt vermoord en mensen zeggen ‘ja maar hij...’, dan wijzen we op de vrijheid van meningsuiting. En nu de burgemeester van Hilversum, Pieter Broertjes, die zoals Adolf Hitler bepaalt wat mensen moeten denken, vinden en hoe ze zich moeten gedragen op een bepaalde dag en tijdstip, vinden we dat opeens... Geweldig!? Misselijkmakend.

Mensen die niet herdenken: daar kun je wat van vinden. Mensen die niet willen herdenken omdat ze alle andersdenkenden haten: het is hun recht. En voor mensen die werkelijk geloven dat heel Nederland gaat herdenken: eh ja, Maria is ook onbevlekt ontvangen. Je zult ze de kost geven, het aantal mensen dat vanavond om 20 uur (op de Dam) twee minuten aan porno zat te (her)denken. Mijn rechten, jullie rechten, hún rechten. In Nederland zijn onze rechten godzijdank gelijk. Het ware gevaar zijn niet de mensen die hún doden op een door hún gekozen provocatief moment willen herdenken. Het ware gevaar zijn de boven ons gestelden die denken dat ze het recht hebben om af te dwingen, anderen op te leggen, wat we wanneer mogen doen, zeggen, schrijven, tekenen en (her)denken. En iedereen die moppert over fatsoen: mopper toch een end weg. Fatsoen is geen absolute wetenschap. Fatsoen is geen recht. Fatsoen is geen plicht. Zolang ‘onfatsoenlijke’ mensen zich aan de Nederlandse wet houden, hebben ze het recht om te doen en laten wat ze willen. Op élke willekeurige dag, op élk willekeurig moment. En ik ben iedereen die tijdens de Tweede Wereldoorlog en álle andere oorlogen daarna zijn gestorven, dankbaar dat ik in vrijheid mag leven, denken en doen wat ik wil. Dat ik de vrijheid heb om te provoceren waar en wanneer ik dat wil. ALS ik dat wil. En of een ander dat fatsoenlijk vindt of niet: het laat me koud. Ik leef in een vrij land. Dankzij de doden die zijn gevallen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is mijn plicht die ik aan de doden te danken heb, dat ik tot de dood erop volgt, ieders recht om in vrijheid te handelen binnen de grenzen van ons Nederlandse rechtssysteem, verdedig. Godzijdank. Provoceer een end weg. Zodra dát niet meer mag, hebben Hilter en kornuiten gewonnen. Zodra provoceren niet meer mag, zijn zes miljoen doden en heus, ook al die andere slachtoffers (uit oorlogen die tot op de dag van vandaag plaatsvinden) voor niets gestorven. En nu hop: de comments volplempen met iets over een Armeense genocide, Erdogan en andere achterlijkheden in een ander land waar misschien een fractie van mijn verleden ligt, maar nog geen seconde van mijn toekomst.