Dit is het treurigste nieuws dat we vandaag gaan lezen. Mario is bijna failliet. U weet wel. Die loodgieter die niet aan werken toe komt omdat hij de prinses moet redden van de vrouwenhatende Bowser. Steeds maar weer. Jup, Nintendo zakt in elkaar, aldus het toonaangevende
Imgur. En dat moet niet mogen kunnen, vinden wij. Nintendo is geen bedrijf, Nintendo is een instituut. Net als LEGO. En dat mag niet omflikkeren alsof het de eerste de beste graaiende faalbank met woekerpolissen is. Nintendo is een keurig bedrijf, met keurige principes, gestoeld op de Japanse cultuur en maken van revolutionaire, creatieve en plezierige game-ervaringen. Daar kun je het mee oneens zijn, maar dan ben je een harteloze lul en verdien je het om aan je balzak achter een paard gebonden te worden en over een schelpenpad gesleept te worden. De opperchefs van Nintendo leveren tot dertig procent van hun salaris in. Leest u dat? Tot dertig procent inleveren. Van hun salaris. Als topman. Omdat ze de verwachtingen niet waargemaakt hebben. Waar leest u dat nog? In Japan, bij Nintendo, dat is waar u dat leest. Mario zal met wat minder muntblokjes en 1UPS moeten zien te overleven, want die dingen zijn nu eenmaal prijzig. Zelda krijgt een toverdrankje minder hier en daar. Donkey Kong krijgt wat minder bananen. Iedereen levert in. Waarom? Omdat Nintendo groter is dan haar topbestuurders en game karakters. Dus om Nintendo te laten overleven, moeten er offers gebracht worden. En niet zomaar in paniek uitverkoop gedaan moeten worden door de game licenties te verkopen aan Android en Apple-platforms. Daarom hartjes wij Nintendo. Principes. Daar geilen we op. En ook op Princess Peach, zelfs als ze in elkaar is geslagen door haar ex Bowser. Sorry. We kunnen het niet helpen. Kortom, bindend consumentenadvies van de GeenStijl: koop Nintendo. U maakt de wereld een stukje mooier en u heeft dan spullen van Nintendo. Win-win. Tot die tijd:
speel Nintendo online.
